“World of Warcraft: Dragonflight is verslavend, adembenemend en ronduit zinnenprikkelend”

De nieuwste uitbreiding van World of Warcraft (WoW), Dragonflight, is nu al een dikke week speelbaar. Tijd om eens even te kijken hoe goed deze uitbreiding het doet. We komen van Shadowlands, een uitbreiding die niet alleen te kampen had met een overvloed aan controverse in het verhaal en de pacing van de inhoud, maar ook het nieuws en de rechtszaak omtrent de arbeidsomstandigheden bij Activision Blizzard hielpen de ontwikkeling van die uitbreiding niet vooruit. Ik heb een soort van haat-liefde verhouding met WoW. Ik speel het spel al van mijn 11^e levensjaar en ik ben nu 29 jaar. Het blijft de enige MMORPG die mij blijft terugroepen, zeker wanneer er een nieuwe uitbreiding is.

De negende uitbreiding van WoW is erop of eronder voor ontwikkelaar Blizzard. Het spelersbestand is de laatste jaren enorm geslonken nadat het te maken kreeg met zware concurrentie van Final Fantasy XIV, Lost Ark en andere MMO’s.

Dat gezegd zijnde, moet Blizzard niet alleen het vertrouwen herwinnen van oudere WoW-spelers die de huidige progressiesystemen beu zijn, maar moet het ook een spel maken dat nieuwe spelers kan aanspreken om de wondere wereld van Azeroth en het nieuwe continent de Dragon Isles te ontdekken.

Waarom Wel?

Backstory om u tegen ze zeggen

De nieuwe uitbreiding, de negende tot nu toe, speelt zich af op een groot nieuw continent genaamd de Dragon Isles. De eilanden staan eigenlijk al bijna twee decennia in de code en lore van het spel, als half afgewerkte landmassa’s zonder texturen. Sommige spelers konden destijds zelfs glitchen naar de ongebruikte gebieden. Naast het nieuwe continent met vijf nieuwe zones, vernieuwt Blizzard ook enkele kernfuncties van het spel, terwijl er ook een nieuw speelbaar ras, Drac’thyr, en een nieuwe speelbare klassen Evoker, worden geïntroduceerd.

De verhaallijn van Dragonflight richt zich op de legendarische drakenaspecten van de franchise, terwijl ze hun verloren macht proberen terug te winnen. De Dragon Aspects zijn de leiders van de vijf drakenvluchten in World of Warcraft. Deze draken werden oorspronkelijk aangesteld door de Titanen, bewakers van de Orde die de wereld van Azeroth hielpen vormen en verdedigen, na een enorme strijd tegen de stamvader van Dragonkind, Galakrond.

De Aspecten zouden de volgende 10.000 jaar heersers van Azeroth blijven. We hebben als spelers in de afgelopen uitbreidingen Wrath of the Lich King en Cataclysm wel al moeten opnemen tegen Aspecten Malygos en Deathwing als raidbazen. Aan het einde van Cataclysm gaven de vier Dragonflight Aspects hun immense krachten op om hun gekke broer Deathwing te stoppen.

De Titanic Watchers bleven op de Dragon Isles om te waken over de bakentoren, na een paar uitbreidingen van ongekende chaos en vernietiging, lijkt het erop dat Azeroth weer klaar is om de draken te verwelkomen.

How to Train Your Dragon

Dragonriding, het paradedraakje van deze uitbreiding. Vliegen in WoW zit tijdens een nieuwe uitbreiding meestal timegated, het kan maanden duren eer je de wereld kan ontdekken vanuit de lucht. In Dragonflight kan je vrijwel meteen vliegen, daarboven is het de manier om je te verplaatsen. Hoewel ik aanvankelijk sceptisch was over Blizzards bewering dat dit een belangrijke nieuwe functie zou zijn, ben ik blij dat ik ongelijk heb gekregen. Het is enorm bevredigend om door de verschillende wolkenringen te zoeven om bij de verschillende questhubs in de lucht aan te komen, wat ik nog leuker vind, is dat ik vrij door de lucht kan zoeven zonder me zorgen te maken.

De tutorial in de game maakt deze functie gemakkelijk te begrijpen voor zowel veteranen als nieuwkomers, en de dialoog die met je eerste paar vluchten gepaard gaat, zorgt ook voor de nodige lachsalvo’s (die How to Train Your Dragon-referenties zijn plezierig). Als kers op de draak kan je je rijdier helemaal customizen. Dit is een primeur in World of Warcraft, en ik kan me eigenlijk geen enkele game voorstellen waarin je zoveel kan aanpassen. Het is iets klein, maar het geeft je echt het gevoel dat je het spel beïnvloedt. Je bent niet zomaar een onwillige deelnemer aan het verhaal; je geeft echt vorm aan de Dragon Isles en helpt ze in hun oude glorie te herstellen.

Vlezige verhaallijn

Iets anders waar het zowel in Battle For Azeroth als Shadowlands aan ontbrak, is een vlezige, interessante verhaallijn. In vorige uitbreidingen was ik geneigd om alles te skippen. Ik las geen quests en was niet bezig met de personages. Dragonflight is in staat het tempo te vertragen en je aan te moedigen alles wat het te bieden heeft te ontdekken. Een belangrijk onderdeel is het nieuwe Dragonriding, dat de manier waarop je verkent fundamenteel verandert. Jezelf verplaatsen is niet langer een noodzakelijke ergernis, maar een boeiend spelmechanisme. Dragonflight moedigt spelers aan om op verschillende tijd te nemen om het verhaal te ervaren. Het levelingproces is nu zo opgezet dat je level 70 kan halen nog voor je halverwege de uitbreiding bent, waardoor de druk van het grinden wegvalt en je het verhaal kunt volgen zoals het komt.

Er is meer te doen in World of Warcraft dan ooit tevoren. Te veel open wereld (en live service) games die tegenwoordig uitkomen voelen leeg, eenzaam en saai aan… WoW heeft dat probleem niet met Dragonflight, en maakt absoluut gebruik van zijn jarenlange ervaring in het creëren van een open wereld. De Dragon Isles voelen als een “best of” in wat World of Warcraft speciaal maakt, en is een niet-zo-zachte herinnering aan elke andere concurrent in het genre dat – ja – wij nog steeds de te verslaan game zijn, en – ja – jij nog een lange weg te gaan hebt tot je op ons niveau bent.

Voor elke smaak een draak

Dragonflight introduceert ook de Drac’thyr Evoker, een geheel nieuw speelbaar ras en een klasse die beschikbaar is voor zowel Horde- als Alliance-spelers.

Net als Death Knights, Monks en Demon Hunters voor hen, voelen Drac’thyr Evokers zich helemaal thuis in Dragonflight en zijn ze prettig om te spelen. Als Drac’thyr moeten spelers ontsnappen uit hun gedwongen winterslaap in een wereld die ze niet meer herkennen. Ik zal het grotere plot niet voor je verklappen, maar het langzaam ontrafelen van de mysteries van de Drac’thyr en de Drakeneilanden is een spannende ervaring.

Drac’thyr is er in twee smaken – Devastation (DPS) en Preservation (Healer). De twee specs weven verschillende combinaties van magie van de Dragon Aspects, met de Rode en Blauwe aspects die de destructieve krachten van Devastation Evokers bieden, en de Bronzen en Groene aspects die de helende krachten aan de Preservation Evokers geven.

Waarom Niet?

Waar zijn die stemmetjes?

Al deze nieuwe, spannende momenten worden echter soms ondermijnd door het feit dat de meeste quest-dialogen nog steeds niet zijn ingesproken. Een bijzonder moment is in het eerste uur van de campagne, waar een draak vertelt over de burgeroorlog die zijn thuis heeft verscheurd, en hoe zijn terugkeer naar de Drakeneilanden eerder somber dan vrolijk is. Het is een hartverscheurend stuk dialoog, en het voelt misdadig dat Blizzard ervoor heeft gekozen om geen stemacteur in te schakelen om dat prachtige trieste verhaal tot leven te brengen.

Het is op dit soort momenten dat WoW een steekje laat vallen, want de typische quest-structuur en pacing bereikt meeslepende hoogten met in-game cinematics en ingeblikte animaties… Maar dan valt het stil als je net zo makkelijk door de verraderlijke muren van quest-tekst waar we al bijna twee decennia doorheen ploeteren, heen kunt springen. Ik weet dat niet elke MMO of live service game een volledig ingesproken quest dialoog heeft – maar tegenwoordig hebben er genoeg dat wel, en het voelt raar dat WoW die sprong nog steeds niet heeft gemaakt terwijl het zoveel andere verbeteringen en vernieuwingen aanbrengt.

---