“Tactics Ogre: Reborn behoort tot de top in zijn genre”

Square Enix draait dit jaar op volle toeren. Met Tactics Ogre: Reborn brengen ze een remake van een remake uit. Ik begaf me tussen de verschillende facties om op een sluwe wijze het conflict te winnen. Hield ik een goed gevoel over aan deze zoveelste oorlog of kwam ik eerder van een kale reis terug?

Vooraleer ik van start ga met de review, wil ik jullie graag even meenemen naar de beginperiode van het toenmalige Tactics Ogre: Let Us Cling Together. Op 6 oktober 1995 zag deze game het levenslicht voor Super Nintendo. De game was enorm succesvol, maar kwam niet verder dan Japan. Later kreeg de game een port voor SEGA Saturn en PlayStation 1.

In 1997 werd de game uitgebracht in Amerika, ook hier werd Europa overgeslagen. In 2010 werd de eerste remake gemaakt voor de handheld van Sony, de PSP. Een jaar later was het eindelijk mogelijk om de game ook bij ons te kopen. Ondertussen was ik in hetzelfde genre volop bezig met Final Fantasy Tactics, maar ik herinner het me nog goed dat ik onmiddelijk Tactics Ogre: Let Us Cling Together moest hebben.

Waarom Wel?

De kaarten worden op tafel gelegd

Het verhaal van Tactics Ogre: Reborn is wederom een conflict tussen verschillende facties. Ons eigen verhaal gaat pas van start als we enkele vragen voorgesschoteld krijgen aan de hand van verschillende tarotkaarten. “The devil will grant you any wish for a price. What are you willing to endure?” De toon is onmiddelijk gezet.

We volgen vooral protagonisten Denam, Vyca en Catiua in hun avontuur. Al snel worden deze helden bijgestaan door heel wat verschillende personages. Deze helden kunnen je bijstaan door het ganse verhaal, maar waneer je een keuze maakt waar ze zich niet in kunnen vinden, kan er verraad optreden in je gezelschap. Er is ook de mogelijkheid dat ze vragen of beslissen om je groep te verlaten. Geraak dus niet al te snel gehecht aan bepaalde personages.

Waar je ook mee geconfronteerd kan worden is permadeath. Wanneer tijdens één van je vele gevechten een personage neergehaald wordt, beschik je over een bepaalde tijd om dit personage op te lappen. Lukt het je echter niet deze held te verzorgen, zal hij sterven en ben je hem voor altijd kwijt.

Zichtbare aanpassingen

Dat Tactics Ogre: Reborn een remake van een remake is kan gevaarlijk uitpakken, maar ik kan jullie garanderen dat de nieuwe aanpassingen meer dan zichtbaar zijn. Het genre van deze game is alom bekend. De turn-based tactical RPG hebben we al genoeg in andere games gezien. Triangle Strategy dat ook door Square Enix is ontwikkeld komt het dichtst in de buurt van deze Tactics Ogre: Reborn.

Toch onderscheidt deze game zich op heel wat vlakken van zijn soortgenoten. Zo zal het grind festijn niet zo hoog liggen. Ze nemen gebruik van een team level en je kan individueel deze niet overschrijden. Natuurlijk kan dit ook in je nadeel treden, als je het bij een bepaald gevecht moeilijk krijgt. Anders zou je makkelijk wat kunnen grinden, zodat je party sterker voor de dag komt.

Elk personage beschikt over een class, deze zijn enorm uitgebreid en onderscheiden ook elke held van elkaar. Knights, wizards, warriors en rune fencers zijn een habbekrats uit het enorm aantal verschillende opties. Elke class beschikt over zijn eigen equipment, skills en finishing moves. Je kan je helden ook een andere class geven. Sommige personages willen of komen je party joinen en hebben van hun eigen al een class. Je kan wanneer je met deze personages speelt ondervinden dat dit toch niet de ideale class is, en als je in je inventory de beschikbare mark hebt, kan je dus een class veranderen.

Het verhaal krijgt meer betekenis doordat deze keer alle personages voorzien zijn van stemmen. Het stemmenwerk is deze keer wel van aanhoorlijk niveau. In combinatie met de prachtige muziek die gebruikt wordt tijdens het spelen, geeft dit de game een extra boost.

Verlies je hoofd niet tijdens de gevechten

De belangrijkste actie gebeurt natuurlijk op het strijdtoneel. Ieder kan twee acties uitvoeren bestaande uit bewegen, aanvallen of een item gebruiken. De bewegingen die je kan uitvoeren zijn hier ook afhankelijk per personage. Op bepaalde momenten verschijnen er speelkaarten op het strijdtoneel. Dit geeft een nieuwe dynamiek aan de gevechten. Wat beslis je? Ga je ten aanval of laat je je held op de plaats van de kaart stoppen, zodat je extra schade kan aanrichten of meer kans maakt op een critical hit. Dit geldt trouwens ook voor de tegenstanders.

Je moet met heel wat rekening houden tijdens de gevechten. De weersomstandigheden, waar je je personages plaatst en met de line of sight. Bij mijn eerste gevechten betrapte ik me er steeds op dat ik iets te snel in de aanval ging. Met mijn wizard trof ik met mijn magie iets te veel naar mijn zin een partymember, met alle gevolgen van dien.

Voor je ten strijde gaat kan je de battlezone scouten. Op deze manier krijg je een idee met wat voor tegenstanders je te maken krijgt en de hoeveelheid hiervan. Je kan dan beslissen hoeveel partymembers je inzet voor het volgende gevecht. Er is steeds een maximumaantal helden waar je je aan moet houden. Je krijgt ook steeds optionele doelen, waardoor je bonussen kan scoren. Healen met magic, het redden van een NPC of een bepaalde skill gebruiken zijn enkele voorbeelden.

Waarom Niet?

Niet voor leken van het genre

Wie Tactics Ogre: Reborn wil spelen als eerste kennismaking met het turn-based tactical genre kan ik nu al zeggen om te starten met iets anders. Mario + Rabbids op Nintendo Switch is een veel betere game om kennis te maken met het genre. Tactics Ogre: Reborn is verdomd moeilijk. Ikzelf zie hier geen graten in, maar ik kan me levendig voorstellen als je nog nooit van dit genre geproefd hebt, dat je met een enorme zure nasmaak gaat achterblijven.

De gevechten kunnen soms ook zeer lang duren. Ik had het soms niet door, maar zat geregeld meer dan een half uur bezig aan één gevecht. Je hebt wel de optie om de boel wat te versnellen. Ik genoot van elk gevecht, omdat ik tijdens het spelen van deze games heel vaak tegen mezelf zit te lullen. Het is een zicht dat kan ik jullie garanderen. Ik zit dan meestal met mezelf te onderhandelen welke acties ik het best kan uitvoeren.

Verwarring kan de kop opsteken

Zoals ik jullie al verteld had zullen heel wat helden de revue passeren, en dat kan voor verwarring zorgen. Elke held wordt getoond via een portret, maar soms gebruiken ze dezelfde afbeeldingen, ook voor de vijanden. Ik wist op bepaalde momenten niet meer welk personage bij mijn groep hoorde. Gelukkig kan je steeds terecht in de menu’s om zeker te zijn van je stuk, maar dat is enorm omslachtig. Je kan natuurlijk ook elk personage in je groep eigen namen geven, hierdoor kan je je nog moeilijk vergissen. 

Grafish is Tactics Ogre: Reborn wel wat in de tijd blijven steken. Zeker als je deze game op groot scherm speelt (PS5, PC). Kans is hierdoor groter dat de game het best tot zijn recht komt op Nintendo Switch. Ze gebruiken dezelfde sprites en effecten van weleer. Ze hebben wel een upscale toegepast naar een hogere resolutie. Je kan natuurlijk deze grafische stijl aanschouwen als pure nostalgie.

---