“Valor is een heerlijk tussendoortje dat nooit gaat vervelen”

Het lange wachten werd beloond en het moment suprême was aangebroken voor Jens van Open Mid Interactive. Donderdag 3 november kwam Valor, het project waar hij 2 jaar aan gewerkt heeft, uit op Steam.

Waarom Wel?

Pick and choose

Wanneer je Valor opstart kan je meteen kiezen tussen alle personages (5). Ik stel ze graag even aan u voor. Rebecca haalt graag haar El Pistoleros boven en Raven moet het hebben van zijn boogchutterskunsten. Ember speelt letterlijk met vuur en Victoria is dan weer een dame uit de vampierenwereld die graag het bloed met magie uit haar vijanden zuigt. Voor de fans van close combat is er nog altijd Krogar die met zijn hamer verwoestend kan uithalen.

Elk personage heeft een talent tree tot zijn beschikking die je naar hartenlust zelf kan invullen. Ik koos, net zoals in de preview, voor Ember om doorheen de map te ploeteren en zo ver mogelijk te geraken.

Tijdens het spelen krijg je gold waarmee je passieve effecten zoals gadgets en runes kan kopen om de levels iets draaglijker te maken. Het maakt niet uit of je ‘victory’ of ‘you died’ op je monitor te zien krijgt, XP en gold krijg je altijd. Je maakt hoe dan ook progressie ondanks een mindere beurt. Het ‘teruggrijpfenomeen’ dat je de game telkens weer opneemt is exact wat voor effect een roguelike op je moet hebben!

Road to gladiator off- en online

De droom van ieder personage, vooral van mij dan, is om te pochen met het gele icoontje dat met trots naast iedere gladiator en level staat te pronken. Tot zover wist ik the training grounds volledig te voltooien met Ember maar er is nog een lange weg te gaan aangezien er nog vier andere personages ongeduldig staan te wachten om de status van gladiator te bereiken.

Je hebt vijf moeilijkheidsgraden: Novice, Brawler, Warrior, Vanquisher en uiteindelijk Gladiator. Eens je je verschillende vaardigheden perfect op elkaar weet af te stemmen zal je de arena’s en de vijanden beter onder controle kunnen houden en stijgen in de leaderboards. Een leuke toevoeging was ook dat je bij iedere difficulty een aantal, door het spel gekozen, obstakels had in de arena. Blizzard maakte bijvoorbeeld de vloer gladder of bij het doden van een vijand kreeg ik een paar skeletten achter mij aan. Elke run was hierdoor weer anders door de willekeurig gekozen obstakels of buffs voor vijanden.

De afwisseling vond ik niet enkel in de personages maar ook in de verschillende modi, waar je de moeilijkheidsgraad zelf kan bepalen. Zo heb je Learning The Ropes waar je een bepaald aantal vijanden moet zien te verslagen zonder meer. Hold on Tight dwingt je dan weer om te overleven tot de klok op 0 staat. Maar er is een twist want als je in deze modi geen schade aanricht binnen de paar seconden zie je een aanzienlijk deel van je levensbalk verdwijnen. Mijn favoriete modus was zonder twijfel Evolution waarin je, net zoals in de game Vampire Survivors, constant waves moet zien te doorstaan en tijdens het spelen kan kiezen tussen telkens 3 upgrades.

Waarom Niet?

Caesar is shaking his head

Grafisch is Valor geen topper en gelukkig maakt de gameplay dit goed over de ganse lijn. Langs de andere kant bleef ik soms vasthangen aan hoekjes van objecten waardoor de frustratie soms opliep wanneer ik een level bijna voltooid had. Ten slotte zette ik het geluid af na de zoveelste keer, ‘disappointing’ en ‘how about a group practice’, gehoord te hebben tijdens een bossfight of run. De idyllische soundtrack in het beginmenu, die je het gevoel geeft voor de poort van een arena te staan, krijgt dan wel weer pluspunten.

---