“Mijn god, wat is Session: Skate Sim een verslavende game”

In het echte leven spring je niet zomaar van een boardslide naar een 50-50 met een dikke heelflip ertussen om in een nose manual te eindigen, die je dan afsluit met een vette pop shuvit. In het echte leven doe je soms uren over het grinden van die perfecte rail en met een beetje geluk kun je daarna nog een extra trick of twee eraan rijgen in een impressionante ‘line’. Skater XL trachtte enkele jaren geleden deze ervaring naar een videogame te vertalen. Session zet de basis die toen gelegd werd meer op punt.

Waarom Wel?

Echte skatesim

Credit where credit is due: Tony Hawk’s Pro Skater en EA’s Skate hebben skateboarden helemaal toegankelijk gemaakt voor een nieuw publiek. En ja, Skate zette effectief meer in op realisme, maar zweefde toch nog ergens tussen arcade en simulatie. Maar het is pas sinds de eerste early access versies van Session en Skater XL dat we over een echte simulatie kunnen spreken. En dat vergt voornamelijk een andere mindset.

Net als in Skater XL bestuur je in Session letterlijk beide voeten van jouw skater individueel aan de hand van de analog sticks. Zo moet je zelfs voor een simpele ollie de beweging die beide voeten maken nabootsen, wat iedere trick net dat tikje uitdagender maakt. Het besturen van je board doe je trouwens met de triggers van je controller terwijl je met het kruisje en het vierkantje respectievelijk kan afzetten met rechter- of linkervoet. Alsof dat niet complex genoeg is, kun je ook fakie rijden op je deck (dan staan je voeten andersom dus) waardoor je ook alle input omgekeer moet geven.

Toegegeven, dit alles doet de eerste uren vooral veel pijn aan je gamerbrein dat intussen ingesteld is op de besturingsstandaarden van de voorbije jaren. Maar eens je dit in de vingers krijgt, opent de spelwereld van Session zich voor je als een ware speeltuin. Mocht de simulatiefactor van deze game toch veel te hoog liggen, dan bieden de makers ongelooflijk veel diepgaande customization opties, waarin je zaken als gedragingen van je board, losheid van de trucks, tot zelfs zwaartekracht kan aanpassen.

These towns were not made for skating

De spelwereld van Session is echter niet zo toegankelijk voor skaters als de locaties in Skate of Tony Hawk’s Pro Skater. Vergeet afgeronde hoeken aan bloembakken die je als ramp kan gebruiken of gelukkig geplaatste schansen. In Session moet je als een echte ‘street’ skater creatief omspringen met wat de stad je biedt. Dat doe je in simplistische versies van New York, Philadelphia en San Francisco. Steden met stuk voor stuk een sterke skate-cultuur, zonder dat ze eruitzien als een bewoonbaar skatepark.

En ook dat vergt een shift in mindset. Zelfs over de laagste drempels moet je springen, of even afstappen van je skateboard, want anders ga je tegen de vlakte. Een designkeuze die ik zeer wist te smaken. Op deze manier leer je als een echte skater naar een omgeving te kijken en laat je jouw creativiteit de vrije loop in het plotten van vette lines op zelfverklaarde spots.

Vette-line.mp4

Geen skatecultuur zonder skatevideo’s. Session ademt de sfeer van de late nineties en nillies. Daarin kunnen filmpjes van vette tricks, op de gevoelige plaat vastgelegd met een hippe fish eye-camera lens ervoor, niet ontbreken. Daarom biedt Session je een lijvige video editor waarin je met de nodige filters en lenzen kunt spelen om jouw eigen stunts te vereeuwigen.

En dat is zeker welkom, want deze game geeft je amper tot geen erkenning voor jouw halsbrekende toeren. Daarom moet je voor jouw eigen credit zorgen, door jouw knapste lines zelf op video vast te leggen. Een fijne feature die wat gepruts en getinker nodig heeft voordat je er helemaal mee uit de voeten zal kunnen, maar daarna een heerlijke toevoeging blijkt.

Waarom Niet?

Niet full release-waardig

De PS5-versie van Session betekent ook meteen de full release van de game sinds jaren van early access op pc. Jammer genoeg valt al snel op dat deze game verre van full release-materiaal is. Maar al te vaak kom je bugs en glitches tegen die de nodige frustraties met zich meebrengen. Denk aan physics-breaking foutjes zoals je skater die plots tegen de vlakte gaat zonder goede reden. Of tricks die niet registreren wanneer je ze moet uitvoeren voor een missie.

Ook de missies zelf hadden wat meer gaartijd kunnen gebruiken. De game slaagt er vaak niet goed in uit te leggen wat je net moet doen om een slagen in een missie, waardoor je niet weet hoe je specifieke tricks net moet uitvoeren of welke acties je net moet combineren om verder te geraken. Zo is er één specifieke missie waarin je een reeks tricks van een paar trappen moet doen, op de laatste twee na. Enkel zegt de game niet duidelijk dat je die laatste twee niet van de trappen moet doen, waardoor je al speler lang kan bezig zijn om de opdracht af te ronden. Ikzelf had het eerst moeten opzoeken voordat ik mijn fout doorhad.

Nog een andere missie wil niet voorbij een specifiek punt gaan voordat je voldoende XP vergaard hebt. Allemaal ok, mocht de game je dit ook zeggen. Maar dat gebeurt nooit, waardoor je als speler dit pas ontdekt na (weeral) een Google search.

Experimenteel…

Om nog maar te zwijgen over de rits aan features die de makers onder ‘experimental’ in het menu begraven hebben. Daaronder vallen bijvoorbeeld ‘pedestrians’ om de doodse straten in de zogenaamde grootsteden te bevolken. Deze features staan zeker nog niet op punt, maar hadden naar mijn mening wel in een volwaardige full release mogen zitten. Ik begrijp dat er maar een team van negen personen aan deze game gewerkt hebben en dat zij niet snel alles aan snel tempo tot in de puntjes kunnen afwerken. Maar neem dan liever de tijd om de game af te krijgen in de plek van het releasen van een early access-titel waar minder geïnformeerde gamers wellicht hun neus voor ophalen.

Het hagedissenbrein wil ook wat

Session kiest er resoluut voor je niet voortdurend te belonen met een puntensysteem zoals Tony Hawk’s Pro Skater of Skate dat wel deed. Noch vergaar je centen of ervaringspunten voor gewoon rond te skaten op één van de vele spots in de steden van deze game.

Een bewuste en verfrissende keuze, maar wat mij betreft is de klepel in dit opzicht wat te veel naar de niet-belonende kant doorgeslagen. Terwijl je steeds beter wordt in de game krijg je daar geen enkele beloning voor anders dan de frustrerende missies die het spel je voorschotelt. Ook heb je zaken als daily quests, maar die vind je pas wanneer je begint te graven in de menu’s van de game.

---