Het meest prestigieuze toernooi, de Champions League van Counter-Strike is de CSGO PGL Major. 120 spelers en 24 teams streden 2 weken lang om een bedrag van vijfhonderdduizend euro en 1 titel. Ik was erbij tijdens de halve finales in de Koekenstad, meer bepaald in het Sportpaleis. Info over Counter-Strike, mijn indrukken en het verslag van zaterdag en de finale zondag vindt u allemaal hieronder.
Voor ik jullie meeneem naar de eerste PGL-major in België wil ik graag een dankwoord uitvaardigen voor team META en CEO Steven Leunens die bergen hebben moeten verzetten om het toernooi naar Antwerpen te brengen. Aangezien mijn kennis over deze game en esports niet zo groot is ook heel veel dank aan Vlaams streamer jNoxx wiens blogs me wat info hebben bezorgd over Counter-Strike en in het bijzonder deze Major.

Gemaakt in 1999, uitgegroeid tot esports gigant
Even een kleine 25 jaar terug in de tijd waar het allemaal begon voor Counter-Strike. De Half-Life mod werd gemaakt net voor de millenniumwisseling en wordt vandaag nog dagelijks gespeeld en bekeken door miljoenen mensen. Het werd zo populair dat het op zichzelf is beginnen bestaan. Minh Le en Jess Cliffe stonden beide aan de wieg van de populaire shooter die later zou uitgroeien tot één van, zoniet de belangrijkste game in de wereld op vlak van esports. In de loop der jaren zijn er verschillende versies geweest waaronder Counter-Strike: Condition Zero, Counter-Strike: Source en in 2012 de game van dit toernooi Counter-Strike: Global Offensive.
De eerste CSGO major werd georganiseerd in 2013 door de organisatie en het walhalla van de LAN-party’s Dreamhack. In het Zweedse Jönköping werd er gestreden voor wie zich tot keizers van de PGL mocht kronen, dat was toen team Fnatic. Fast forward naar 2022. Maandag 9 mei ging het toernooi van start en dit gedurende 2 weken. Het toernooi is verdeeld in 3 delen, The Challengers Stage (9 tot 12 mei), The Legends Stage (14 tot 17 mei) en uiteindelijk waar het allemaal om draait The Champions Stage (19 tot 22 mei). De eerste 2 worden in het Radisson Blu Hotel gespeeld, de laatste waar het uiteindelijk allemaal om draait in het Sportpaleis.

Challengers, Legends en Champions
Het event zal bijgewoond worden door meer dan veertigduizend shooterfans (verspreid over 4 dagen) ter plaatse en word gestreamd over heel de wereld voor tientallen miljoenen kijkers. Dit in onder andere het Vietnamees, Braziliaans en Fins. Hallucinante cijfers die bewijzen dat Counter-Strike nog steeds top of the bill is in het professioneel gamen.
The Challengers Stage wordt gespeeld door 16 teams, de beste 8 stoten door naar de volgende ronde waarin ze het opnemen tegen de top 8 van de vorige Major (die al automatisch geplaatst waren voor Het Sportpaleis) tijdens The Legends Stage. In deze 2 wordt er gebruik gemaakt van het Zwitsers uitschakel- of doorstootsysteem. Kort samengevat wil dit zeggen dat je 3 wins nodig hebt om verder te gaan in het toernooi. Het leuke aan dit is dat alles gebalanceerd en spannend blijft omdat je steeds op het einde van een poule tegen een gelijkwaardig team (in scores) uitkomt. Een match duurt ongeveer 45 tot 60 minuten waarin je om ter eerst 16 rondes moet winnen. Als het 15-15 staat wordt er een overtime gespeeld waarin je 4 rondes moet zien trachten te winnen. Een score van 18-18 betekent een tweede overtime tot er een winnaar bekend is. The Champions Stage-wedstrijden zijn allemaal Bo3 (Best of 3) en worden gespeeld op 3 verschillende mappen. De derde map wordt pas gespeeld als het 1-1 in mappen staat. Ook wel bekend als de decidermap.

Antwerpen middelpunt van de (esports) wereld
Zaterdag 21 mei, niet goed weten wat te verwachten maar wel heel enthousiast zette ik koers richting het Antwerps Sportpaleis. Ik had al veel concerten en evenementen bijgewoond in Het Sportpaleis maar nooit had ik zo’n ervaring zoals vandaag. Het internationale gevoel dat doorheen je lichaam stroomt wanneer je op events komt zoals Tomorrowland of Rock Werchter was hier ook aanwezig. Ik zag Canadese en Braziliaanse vlaggen en truitjes. Tijdens het aanschuiven aan de drank- en eetstanden was er Portugees, Duits en Amerikaans te horen en achter ons zaten Noren of Denen (het konden ook West-Vlamingen geweest zijn), in ieder geval een uitgebreide waaier aan nationaliteiten die allemaal voor de Major speciaal naar Antwerpen waren afgezakt. Enkele spelers en mensen vanuit de esports tweetten trouwens achteraf dat dit het beste publiek was waarvoor ze al gespeeld hadden. Een prachtig compliment voor België.
De PGL werd gepresenteerd door onze landgenote Eefje ‘Sjokz’ Depoortere. Zij hostte al verschillende grote esports toernooien en is een bekende naam in het wereldje. Daarnaast was de PGL ook live te volgen op VTM GO en VTM4.
Een uitgebreid verslag van de halve finales schreef ik hieronder uitvoerig uit. Als een echte Filip Joos of Peter Vandenbempt probeerde ik alles te beschrijven en neer te pennen terwijl ze op het imposante podium elkaar vol met lood knalden. Hopelijk was dit niet de laatste keer dat dit in België plaatsvond want dit smaakt naar meer!

Spirit vs FaZe
De eerste halve finale ging van start om 16u30 en werd beslecht tussen Spirit en FaZe op de mappen Mirage en Dust II, als decider kwam de map Nuke uit de bus. Team Spirit kwam meteen 2-0 op voorsprong maar dit werd door FaZe per direct de kop ingedrukt door er 2-2 van te maken. Tot 3-3 kon Spirit standhouden maar daarna raasde FaZe als een TGV richting 4-10 in hun voordeel. De bom planten lag Spirit duidelijk beter want na de wissel van kant kwamen ze dichter door 4 rondes na elkaar te winnen. 8-10! Een halve finale om van te smullen!
Fast forward naar 11-13 waar de Deense karrigan van FaZe even een 1 tegen 3 op een wandeling door het stadspark doet lijken. De ontlading van het publiek zei alles, 11-14. Spirit leek niet uit het lood geslagen want kwam na 2 snelle rondes meteen terug tot 13-14! Hier kwam de kwaliteit van FaZe bovendrijven en bewijzen ze nog maar eens waarom ze tot de top van de wereld behoren. Sterke match van Spirit waarin ze een ongelooflijke mentaliteit hebben getoond maar uiteindelijk toch kraakten. Eindstand van de eerste map 13-16
Op Dust II nam FaZe de bovenhand door zowel de pistolround als de tweede ronde te winnen. Zij startten als Counter-Terrorists. Ook leuk om te weten is dat ieder team per map 4 time-outs heeft van een halve minuut om even tactisch te overleggen die ze mogen gebruiken wanneer ze willen. Terwijl de Mexican wave door Het Sportpaleis golfde wist Spirit ietsje dichter te komen, 4-2. Na een korte plaspauze en mezelf en mijn kameraden te bevoorraden van drinken kwam Spirit terug tot 9-8. Een te duchten tegenstander de Russen van Spirit.
Net wanneer het publiek dacht dat FaZe de ronde ging verliezen pakte de speler ropz uit met 2 AWP kills, die uiteindelijk de score in rondes op 12-8 bracht. Een heropstanding van Spirit want 6 rondes later staat het plots 12-14 in hun voordeel! We leken af te stevenen naar een derde map waarop de eerste finalist zal bepaald worden. 4 rondes verder is de spanning ongezien. 15-15 dus dat betekent overtime.
Na enkele bloedstollende rondes hielden FaZe en Spirit elkaar nog steeds in evenwicht. 18-18 en een tweede overtime moest worden gespeeld. Karrigan lijkt het opnieuw te gaan doen. 20-18 of 19-19? Het wordt die laatste, die zorgt voor een zucht van opluchting bij Spirit, die ook de ronde erna weet te winnen! Een derde overtime werd gespeeld na een 21-21 stand. Magixx van Team Spirit zat in een heel benarde situatie maar wist uiteindelijk een 1v4 situatie te winnen! Derde overtime, goede overtime?
Karrigan, de oudste speler op deze major bewees nog maar eens waarom hij bij FaZe speelt. Bij een 24-23 stand bracht hij zijn team naar de finale en hoe! Met een knife kill liet hij het doek vallen voor Team Spirit, eindstand 25-23. De eerste finalist was bekend.
NaVi vs Ence
20u30, tijd voor de tweede halve finale van de dag. Qua mappen werden de rollen nu omgedraaid. Nuke werd in plaats van decider de eerste map en Mirage werd gespeeld wanneer we een 1-1 op het scorebord te zien zouden krijgen. De klassieker Dust II was als tweede map aan de beurt.
Natus Vincere is een Russisch-Oekraïens team en betekent letterlijk vertaald geboren winnaars. Ze winnen de eerste ronde makkelijk maar Snappi van team Ence toverde de ronde erna met zijn muis en toetsenbord want hij won zowaar een 1v3. 5 rondes verder en na een time-out van zowel NaVi als Ence stond de score 5-2 in het voordeel van S1mple zijn team. Volgens vele de beste speler ter wereld. Tussendoor werden ze aangemoedigd door het publiek die van de ene naar de andere kant NaVi scandeerden.
ElectroNic maakte handig gebruik van het rijtje spelers bij Ence. 3 kills na elkaar met als logisch gevolg een 7-2. Naar mijn gevoel was deze halve finale veel trager dan de eerste, gelukkig had ik kameraden bij me die een pak meer kennen van deze shooter. Zij vertelden me dat ieder team zijn tactiek heeft en elke map volledig anders is waardoor je soms tragere of snellere rondes krijgt. Het economisch systeem is ook zeer belangrijk in CS:GO want hierin worden ook zeer veel tactische keuzes bepaald. Even een grappig moment op het einde van ronde 18 waarbij het muntje aan de kant van Ence viel. Een granaat belandde in de edele delen van een speler van NaVi. Score 11-7. Ze zouden uiteindelijk ook niet verder komen dan die 7 want NaVi schoot zich makkelijk naar de overwinning. Eindstand van de eerste map 16-7.
Ence hield hun hoop op de finale levendig met een verbluffend begin. 3-0 in rondes op de Dust II. De aansluiting volgde niet veel later want b1t wint de 1v1. 3-1. NaVi stelde snel orde op zaken, ik knipperde met mijn ogen en voor ik het wist stond het 3-3. In tegenstelling tot de vorige map werd deze match een echte nek aan nek race.
Ence met de 6-5 voorsprong. ElectroNic does it again, 3 kills met de dual elites na elkaar. 6-10 in het voordeel van NaVi. 2 rondes later deed zijn teamgenoot S1mple het opnieuw. Ditmaal 3 kills met de MP9, een schitterende ace van de Oekraïner! Enkele rondes later ervaarde het publiek misschien wel de laatste stuiptrekking van team Ence. 7-14 en nog weinig marge om Mirage af te dwingen. Ze toonden waarom ze ook in deze halve finale hoorden te staan en kwamen nog terug tot 11-15! De spanning werd door deze inhaalbeweging opnieuw lichtjes opgebouwd. Uiteindelijk bezweek Ence dan toch en werd de eindscore 12-16.
Sunday, bloody sunday!
De finale stond om 20u00 op het programma tussen NAVI en FaZe.
De Russen en Oekraïners van NaVi werden volledig tureluur gespeeld op de eerste map Inferno. Na 8 rondes stond het 0-8 in het voordeel van FaZe. Een geweldige comeback van NaVi zorgde ervoor dat de scorebordjes uiteindelijk met 15-15 in evenwicht hingen. In de overtime trok FaZe opnieuw dankzij de o zo belangrijke Karrigan aan het langste eind. Hij droeg zijn ploeg op zijn rug naar een 19-16.
De tweede map werd Nuke. S1mple mocht zijn mouwen serieus opstropen maar speler Rain van FaZe ontbond zijn duivels en dwarrelde over de map met 29 kills. Hij bracht zijn team naar een 16-10 overwinning. De felbegeerde trofee gaat dit jaar naar FaZe. Over de ganse lijn meer dan verdiend!
Toen we terug naar onze wagen wandelden en Het Sportpaleis achter ons lieten zagen we enkele enthousiaste Brazilianen met trommels de andere kant opgaan. Terwijl hun gezangen in de verte nog lichtjes te horen waren bekwam ik van deze dag. Wie nu nog zegt dat esports geen topsport is werd afgelopen 2 weken in ieder geval de mond gesnoerd. Ongelooflijke plays van een ontzettend hoog niveau, ik kijk al uit naar de volgende Major!