“Stitchy in Tooki Trouble is een korte maar zéér aangename Belgische platformgame voor Nintendo Switch”

Platformgames zijn altijd leuk om spelen. Dat is toch mijn bescheiden mening. Ze zijn meestal makkelijk op te pikken en ideale games om snel tussendoor een paar levels te spelen. Als je dat in combinatie zet met de handzame Nintendo Switch, dan weet je dat er stevige concurrentie is op die markt. Toch besliste de Belgische ontwikkelaar Polygoat zich met hun eerste Switch-game te wagen aan een platformer.

Polygoat is een ontwikkelaar die zijn thuisbasis heeft in het Limburgse Peer. Met hun team van vier specialiseren ze zich voornamelijk in de ontwikkeling van VR/AR games en 3D-apps. Zo ontwikkelden ze onder andere de VR-game The Mist of Aldenheim voor Windows VR, een educatieve game voor de mijnsite in Beringen en de Christelijke Mutualiteit. En nu vonden ze de tijd rijp om zich te wagen aan een ‘grote’ game: een platformer voor de Nintendo Switch.

Waarom Wel?

Spelen met diepte

De game kreeg de naam Stitchy in Tooki Trouble mee waarin we in de huid kruipen van de vogelverschrikker genaamd Stitchy.  Hij is op revanche uit, want zijn veld werd volledig leeggeroofd door de Tooki, een vreemd ras van houten wezens die een bizarre fascinatie hebben voor maïs.

De game speelt als een klassieke platformer in 2D-perspectief, al spreekt de ontwikkelaar zelf over 2.5D. Dit klopt ook wel omdat ze op een leuke manier weten te spelen met het dieptezicht. Zo zie je onder andere bomen op de voorgrond voorbijkomen wanneer je door de junglelevels loopt. In de waterwereld word je dan weer aangevallen door een octopus die met zijn lange armen vanuit de achtergrond platformen voor je voeten kapotslaat. Dit geeft een extra dimensie aan de gameplay waardoor het geheel fris blijft aanvoelen.

Less is more

Die gameplay is best rechttoe rechtaan. Naast het springen heb je weinig andere abilities. Je hebt wel de zogenaamde stampsprong waarmee je houten luiken kan kapot springen en sterkere vijanden mee kan verslaan. Je kan ook aan kettingen slingeren, maar buiten dat kan Stitchy vrij weinig. Hij is uiteindelijk ook maar een vogelverschrikker natuurlijk…

En dat is best ok, want deze game heeft op die manier een lage instapdrempel waardoor deze game perfect is voor de jongere gamers onder ons. De controls zijn misschien wat zweverig in het begin, maar daaraan was ik snel gewend. Na een tweetal levels had ik de timing van de controls al onder de knie.

Kleurrijke werelden

Ook de opzet van de verschillende levels is vrij duidelijk. Ga zo snel als mogelijk naar het einde van de level en probeer ondertussen zoveel mogelijk maïskolven én verschillende stukken van een totempaal te vinden. Doordat je zowel beoordeeld wordt op snelheid als het vinden van de totempalen, word je aangezet om de levels twee keer te spelen. Ideaal dus voor zowel schattenjagers als speedrunners. In sommige levels kruip je ook in een mijnkar om zo langs een track naar het eindpunt te rijden of wordt je ook achternagezeten door een lavagolf waarbij timing dan weer erg belangrijk is.

In totaal telt Stitchy in Tooki Trouble drie werelden waarin telkens 11 levels te spelen zijn. Een level kan je pas spelen wanneer je alle totempalen hebt gevonden en aan het eind van elke wereld wacht er een eindbaas op jou. Deze eindbazen zitten volledig in het thema van de werelden, die bovendien erg netjes zijn afgewerkt. De kleuren spatten bijna letterlijk van mijn scherm en ook de vrolijke setting en muziek dragen bij tot het geweldige feelgoodsfeertje dat deze game uitstraalt.

Waarom Niet?

Een korte, makkelijke game

Stitchy in Tooki Trouble is jammer genoeg geen lange game. Na een kleine 3 uur versloeg ik de eindbaas en zag ik de credits over mijn Switch-scherm rollen. Dit is ook niet verwonderlijk. Je hoeft slechts €12,99 neer te tellen om deze game aan je digitale bibliotheek toe te voegen. Weet dus dat je geen platformer hoeft te verwachten waarmee je 20 uur zoet bent. Je kan de spelduur natuurlijk verhogen door zowel alle totempaalstukjes te vinden als alle levels onder de tijdslimiet uit te spelen.

Dat eerste zal trouwens weinig uitdaging vergen, want je hoeft nooit héél ver te zoeken naar de stukjes van de totempalen. Deze liggen ofwel op een platform dat nog nét zichtbaar is op het scherm, in een ruïne of onder een houten luik. Ook de game zelf zal je weinig of nooit echt op de proef stellen. De eindbazen vergen iets meer stressbestendigheid, maar eens je het ritme van hun aanvallen doorhebt, zal je hen snel kunnen verslaan. Dit maakt de game makkelijk voor de volwassen gamers, maar is daardoor ook perfect voor jongere gamers. Hoewel mijn kinderen al iets ouder zijn, 8 en 10 jaar, hebben ze zich ontzettend goed weten te amuseren met Stitchy.

Ruwe kantjes

Tot slot wil ik het ook hebben over de afwerking van Stitchy in Tooki Trouble. Deze is op vele vlakken uitmuntend en de framerate is zowat op alle momenten stabiel en soepel. Toch zijn er enkele ruwe kantjes en problemen, waar volgens mij de ontwikkelaar best nog even wat werk in steekt. Zo reageerde Stitchy op sommige momenten niet op mijn input, waardoor ik een level opnieuw moest beginnen. Ook zakte hij op sommige momenten een stukje door de grond en wou hij af en toe de bengelende kettingen niet vastgrijpen. Gelukkig gebeurde dergelijke zaken zéér sporadisch, maar het zorgde wel voor nodige frustrerende momenten die vermeden hadden kunnen worden.

En nu ik het toch heb over iets wat vermeden had kunnen worden: als Belgische ontwikkelaar had ik toch wel verwacht dat er geen schrijffouten in de game zouden zitten. En zeker niet op het startscherm. Waarom daar “Sepelen” staat in plaats van “Spelen”, is voor mij écht een raadsel.

---