“The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom is een instant classic”

The Legend of Zelda: Breath of the Wild is één van de beste games (misschien wel de beste) tot nu toe op Nintendo Switch. Hoe kan Nintendo dit nog overtreffen? Ik vroeg het me oprecht af. Of Tears of the Kingdom een nieuw, fris en nog straffer avonuur werd, dat kunnen jullie achterhalen in deze review.

Waarom Wel?

Herkenbaar, maar zeker niet hetzelfde

Wie het einde van TLoZ: Breath of the Wild heeft gehaald, weet wat Link allemaal uit zijn trukendoos kon halen van abilities. Je start dan ook met deze krachten aan de game, zelfs nog met het Master Sword in de hand. Je begeeft je samen met prinses Zelda onder Hyrule Castle. Er is een roodgloeiende substantie (gloom) die naar boven vloeit. Wanneer Zelda en Link de ondergrondse kamer ontdekken van waar het gevaar komt, is het hek helemaal van de dam.

Er wordt een wezen terug tot leven gewekt, dit zorgt ervoor dat Hyrule helemaal door elkaar wordt geschud. Dit fenomeen wordt ook wel de Upheaval genoemd, en bijna iedereen in Hyrule wordt ziek. Wapens en dergelijke geraken in zeer slechte staat. Link loopt een enorme blessure aan zijn arm op en prinses Zelda valt de dieperik in. Op dat moment dacht ik, hier gaan we weer, moeten we weer op zoek naar de prinses.

Plots word je wakker en begeef je je kilometers in de lucht op een verbrokkeld landschap. Daar zit dan ook onmiddellijk het verschil met voorgaande game. Hyrule is een puinhoop geworden van brokstukken die over een gigantische oppervlakte rondzweven. Je kan op al deze platformen geraken, maar op welke manier hangt volledig van jezelf af.

Inventieve gameplay

Door deze gebeurtenissen is er met jouw arm toch iets speciaals aan de hand. Al snel ontdek je dat je in het bezit bent gekomen van de arm van Rauru, de eerste koning van Hyrule. Het eerste stuk eiland waar je je avontuur start dient min of meer als tutorial. Dat hadden we als speler niet echt in Breath of the Wild. Het wordt al snel duidelijk dat je heel wat nieuwe krachten zal ontdekken in deze game, waardoor deze Zelda game enorm verschillend zal zijn tegenover zijn voorganger.

Wie houdt van creativiteit gaat een avontuur tegemoet dat je nooit meer zal vergeten. Met Ultrahand is het mogelijk om bijna alles in elkaar te steken, wat je op je avonuur tegenkomt. Geraak je niet over een meer omdat je stamina nog niet voldoet aan de eisen. Geen probleem, we hakken wat bomen om, nemen enkele boomstammen, kleven deze aan elkaar met onze nieuwe kracht, en plaatsen er een soort van ventilator op. Voila, in een wip hebben we een fancy vlot gemaakt.

Of wat dacht je van de combinatie van mijnwagentjes met raketten of even een luchtballon in elkaar flansen om naar een hoger plaform te geraken, het is allemaal mogelijk.

Give me the power

Natuurlijk heb je een krachtbron nodig om bepaalde voorwerpen in gang te krijgen, dit is mogelijk via de Zonai power cells. Die verzamel je doorgaans je avontuur en werkt als een soort batterij. De meeste spelers klaagde over het feit dat hun wapens en dergelijke nogal snel stuk gingen in het voorgaande deel, maar persoonlijk kan ik dat wel smaken. Als je meerdere hits met je schild tegenhoudt, is het toch niet meer dan normaal dat de kwaliteit van dat schild vermindert, en zelfs stuk gaat. Met je Fuse kracht is het nu echter mogelijk om de durability te verlengen. Je kan ook hier je creativiteit de vrije loop laten. Er ligt een rotsblok op de grond, die kan je zonder problemen fusen op je wapen, zodat deze meer damage doet en je er langer mee aan de slag kan tot het kapot gaat. Wanneer je wapens trouwens kapotgaan met de laatste slag die je uitdeelt, deel je meestal nog een critical hit uit.

Een boeiende mix van creativiteit…

Nu Hyrule verdeeld is in brokstukken wordt de tocht iets moeilijker om alles van dit ooit zo mooie land te ontdekken. Met de kracht Ascend kan je op hogere platformen geraken, doordat je letterlijk door de massa van het oppervlak zwemt, en op deze manier een hogere plaats bereikt. Let op, de hoogte is echter beperkt, dus je creativiteit zal je ook op dit vlak verder moeten helpen. Er zijn nog krachten, maar die laat ik jullie liever zelf ontdekken.

…combat…

De combat in deze Tears of the Kingdom is van een zeer hoog niveau, ook de moeilijkheidsgraad mag er best wezen. Soms tref je monsters aan die je in één klap naar het hiernamaals sturen. Het voelt ook allemaal vertrouwd aan, zeker als je Breath of the Wild hebt gespeeld. De verscheidenheid op gebied van wapens is wederom enorm. Zwaarden, bijlen, speren, boomerangs en natuurlijk pijl en boog zijn allemaal van de partij. Wanneer je ook ontdekt dat je combinaties kan vormen met je pijlen en materialen die je verzameld hebt, krijgt de combat wederom een andere dynamiek. Zo maak je vuurpijlen met het gebruik van fire fruit, wanneer je vleermuisvleugels met je pijlen of andere ranged wapens combineert zorg je ervoor dat deze verder wegvliegen. In donkere ruimtes schiet je enkele pijlen met de combo brightbloom seeds af en plots wordt de boel verlicht. Als ik dit hier allemaal schrijf krijg ik onmiddellijk die glimlach weer op mijn smoel, toen ik volop aan het genieten was met het spelen van Tears of the Kingdom. 

… en survivalelementen

Naast een ongelooflijk avontuur, geniet deze game opnieuw aan fantastische elementen van survival. Je zal met heel wat rekening moeten houden, als je bijvoorbeeld in gebieden komt waar de koude heerst. Je kan Link best voorzien van de nodige kledij, of eventueel vuur maken. Zoniet, dan zullen zijn hartjes snel verdwijnen, met alle gevolgen van dien. Je kan jagen op dieren, zodat je heerlijke gerechten kan maken, dit in combinatie met verschillende materialen, kan dit er ook voor zorgen dat je voor enkele minuten bestand bent tegen de koude of je je stamina meter in balans blijft.

Ik moet wel grif toegeven dat ik het op momenten moeilijk had om een vos of andere dieren neer te halen met mijn pijl en boog, want in deze game, ziet het er allemaal te schattig uit. Maar als je wil overleven moet je van je hart een steen maken.

Hou rekening met de natuurelementen

Wanneer het stormt in Hyrule is het ook best aan te raden geen wapens en schilden van ijzer te gebruiken, de bliksem kan genadeloos toeslaan. Gelukkig heb je wapens en schilden van allerlei soorten. Je zal met Link heel wat missies kunnen voltooien, zodat de teller bij het uitspelen van de game toch naar de honderd zal gaan, misschien er zelfs over. Elk gebied op de map is voorzien van een skyview tower, die je kan ontgrendelen, zodat je in de lucht zweeft en een prachtig overzicht krijgt van desbetreffend gebied. Over heel Hyrule zal je shrines, caves en dungeons aantreffen met elk hun eigen doel. De shrines vind je in overvloed en deze laten je steeds puzzelen, met de krachten die je bezit. Telkens je een shrine voltooid, krijg je een light of blessing. Als je er genoeg hebt verzameld kan je deze steeds omruilen voor een extra hartje of een uitbreiding van je stamina meter.

Zelda haalt het maximum uit de Switch

Iedereen dacht dat TLoZ: Tears of the Kingdom zou uitkomen met de release van een nieuwe Nintendo console. Toch besliste Nintendo hier anders over. Ik doe een welgemeende buiging richting Nintendo, want deze Tears of the Kingdom ziet er niet alleen fantastisch uit, maar speelt enorm soepel op een console van zes jaar oud. Natuurlijk had het er nog beter uitgezien als ze het op een nieuwe console hadden uitgebracht, maar wat ze met deze game nog op het scherm kunnen toveren, daar doe ik echt mijn hoedje voor af.

De grafische pracht deed me meermaals denken aan de fantastische anime films van Studio Ghibli. Alles ziet er mooi en verzorgd uit. Wie trouwens dacht dat de zwevende platformen het enige speelveld waren in deze game zit er dik naast, want ondergronds is ook nog een gigantische wereld om te ontdekken. De gameplay hiervan is dan ook nog eens volledig anders, want alles speelt zich af in het duister. Via lichtbronnen of je creativiteit kan je hier en daar wel licht voorzien. De gloom is ook aanwezig, wanneer je deze aanraakt verlies je hartjes en kan je deze zolang je in de ondergrondse wereld vertoeft niet meer aanvullen.

De sfeer ademt vooral nostalgie uit. Het openen van kistjes of het koken van gerechten zijn allemaal deuntjes die toen je nog een kind (dan spreek ik vooral over mijn leeftijdsgenoten van rond de 40 jaar) was herkend. De aangepaste theme song geeft me nog steeds kippenvel en doorheen je avontuur word je sfeervol bijgestaan door onder andere prachtige muziek die afkomstig is van de piano. 

Waarom Niet?

Voice-overs en veel lezen

Ik moest echt enorm graven naar minpunten in Tears of the Kingdom. Aangezien je heel wat uren zal vertoeven in dit prachtige avontuur zal je veel moeten lezen. Op zich is dit zeker geen probleem, maar je loopt heel wat personages tegen het lijf, waarvan je toch zou verwachten dat ze allemaal voorzien zijn van het nodige stemmenwerk. Helaas is dit niet het geval. Er zijn wel voice-overs voorzien, maar deze zijn dan helaas van mindere kwaliteit. Dit is op zich muggezifterij, want voor de rest is The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom de beste game voor de Nintendo Switch.