“One Piece Odyssey is een turn-based RPG die best weleens zou kunnen verbazen”

Animes heb je in alle geuren, kleuren en verschillende thema’s. Zo ook de bekende reeks over een bende piraten die al sinds 1997 meedraait en me al enkele keren is aanbevolen geweest door vrienden.

’s Werelds bestverkochte mangareeks ooit, van de Japanse bedenker Eiichiro Oda, heeft al een stortvloed aan films en games gehad. Naast deze twee is One Piece het meeste gekend van de ontzettend populaire serie met maar liefst 1043 (!) afleveringen. Waar ik de tijd moet vinden om die allemaal ooit eens te bekijken is nog een raadsel. Het was dan ook alsof ik in het duistere water dook toen ik de kans kreeg om deze game te testen. Een ideale gelegenheid om de belangrijkste personages te leren kennen.

Gestrande piraterij

Het schip ligt half gezonken met gaten in haar zeilen en de romp aan het eiland Waford. Het eerste gesteente, dat als wortels in het ondiepe water begint en zo geleidelijk aan overgaat in mastodonten van bergen, houdt het geheel iet of wat op zijn plaats. Gelukkig kunnen de vrolijke piratenvrienden één voor één veilig de kust bereiken. Als eerste zien we Luffy die nog maar net het zeewier en andere smurrie van zich af heeft gegooid. Een fractie van een seconde later beseft hij dat de andere crewleden nergens te bespeuren zijn.

Je speelt met Luffy, in het begin van de game nog zonder strooien hoed, om meteen de anderen te gaan zoeken. Niet veel later zijn ze terug voltallig en is je party al talrijk gevuld. Na een plotse verschijning en de daaropvolgende confrontatie is iedereen zijn krachten kwijt en kan er meteen aan het avontuur begonnen worden. Nu met twee problemen aan hun hoofd, het herstellen van hun geliefde Thousand Sunny en de zoektocht naar hun verloren krachten.

The feeling of Anime

Voor het maken van de game heeft Bandai Namco het schrijven van het verhaal overgelaten aan de vader van One Piece, namelijk de hierboven vermelde Oda. Na het spelen van Odyssey ben ik overtuigd om echt eens One Piece te beginnen kijken. Een leuk verhaal met genoeg gebeurtenissen en personages die je net als het eiland beter of verder wilt leren ontdekken. Het is het Cyberpunk: Edgerunners-effect maar dan omgekeerd weliswaar. Ook een zeer mooi punt om te vermelden is dat de evolutie van de band tussen twee of meerdere crewmembers in conversaties op bepaalde momenten echt tastbaar was. Een beklijvend gesprek of een humoristische babbel werden zo expressief gebracht in de anime-way.

De wereld rond Luffy en co ademt anime en is ook getekend in deze typische stijl. Naast de fauna en flora, die er overigens zeer mooi uitzag, mocht de wereld voor mij nog iets meer gevuld zijn. Bij het kijken van een anime moeten voor mij de dialogen Japans gesproken zijn en dit was bij One Piece: Odyssey gelukkig het geval. Voor mijn goede indruk voorlopig op peil te houden waren de meeste conversaties gelukkig kort en krachtig zodat we verder konden gaan met de gameplay.

Twee dingen waren nog een raadsel voor me. Ten eerste, wat deden die vreemde pilaren in het midden van het eiland en waar was de bekende strohoed van Luffy?

Samen sterk!

Luffy, Usopp, Roronoa Zoro en de anderen hebben ieder hun eigen functie wanneer er een confrontatie plaatsvindt. Roronoa Zoro is goed met zwaarden, Usopp kan dan weer beter overweg met pistolen en Chopper kan ook anderen herstellen wanneer het echt nodig zou zijn. Het is dan ook aan te raden om het crewlid af te stemmen op basis van sterktes en zwaktes van je vijand om zoveel mogelijk schade toe te brengen.

Je kan trouwens effectief wisselen tussen verschillende personages maar per gevecht krijg je hier maar een beperkt aantal beurten voor. Via de HUD wordt aangegeven hoe krachtig of hoe zwak je aanvallen zijn tegen de kornuiten die tegenover je staan. Tijdens of tussen gevechten door is het ook mogelijk om je crew te voorzien van power-ups of voedsel zodat ze terug volledig opgelapt zijn.

Waaier aan aanvallen

Het was al bekend dat de game ging spelen als een turn-based RPG-game en hoewel ik normaal niet zo’n fan ben van het turn-based gedeelte heb ik me toch vermaakt tijdens mijn 6 à 7 uur durende speelsessie. Luffy en zijn crew hebben standaard en geavanceerde aanvallen die trouwens enorm mooi overkomen op je tv of monitor en uniek zijn bij ieder personage.

Bij geavanceerde aanvallen heb je telkens een bepaald aantal TP-punten nodig afhankelijk van welke je inzet. Sommige aanvallen kosten namelijk meer dan andere. Per standaard aanval die je doet krijg je TP bij dus kom je als speler automatisch voor de keuze te staan tussen een krachtige aanval of toch maar je TP opsparen voor een ander (belangrijker) moment. Gevechten kunnen overigens ook afgewerkt worden in versnelde modus. Een hele welkome functie waaraan Bandai Namco heeft gedacht en zo wordt het tempo mooi in de game behouden.

Naast de turn-based gevechten heeft One Piece: Odyssey ook de ene keer, weliswaar minieme, platform en loot-elementen en de andere keer speelt het dan weer als een rasechte RPG. Daarnaast kan je sommige loot als permanente perk gebruiken om meer schade aan te richten of meer kans te hebben op betere items bij het openen van kisten. Het mooie aan dit alles is dat je deze perks individueel bij ieder personage kan instellen daarom op tactisch vlak enorm veel richtingen uit kan gaan.