“LEGO Bricktales is een fantastische en creatieve puzzelgame”

Nu de dagen weer wat korter, kouder, natter en donkerder worden, weet ik al waar ik mijn tijd mee ga spenderen: LEGO bouwen. Ja, ik beken. Ik ben nog steeds gebeten door het Deense beestje en vind het dan ook geweldig rustgevend om immense LEGO (Star Wars)-bouwwerken in elkaar te klikken.

Toen LEGO Bricktales op mijn radar verscheen, wist ik meteen dat dit dé game van 2022 was die ik moest uitproberen. Gelukkig viel er een reviewcode in onze digitale brievenbus waardoor ik mezelf helemaal kon uitleven met (digitale) LEGO-blokjes.

Waarom Wel?

Ride to Happiness

Het is belangrijk om van bij de start mee te geven dat dit NIET een LEGO-game is zoals we die kennen van Traveller’s Tales. Verwacht dus geen Marvel-, Jurassic Park- of ander licentie-avontuur. Ontwikkelaar ClockStone ontwikkelde met Bricktales een totaal nieuw type LEGO-game waarbij jouw eigen creativiteit op de proef gesteld wordt. 

Je moet namelijk je nogal excentrieke opa helpen om een verlaten pretpark nieuw leven in te blazen. Dit doe je door Happiness Crystals te verzamelen in verschillende werelden. En ja, er staat zelfs een rollercoaster in dat pretpark. Bonuspunten zijn dat. Dankzij een teleporteermachine word je op avontuur gestuurd naar een jungle, een middeleeuwse stad of een heuse piratenwereld. Daar moet je de lokale mensen helpen om zo die fameuze Happiness Crystals vrij te spelen. Een simpel verhaal, maar dat is in praktijk toch wel wat anders.

LEGO Masters gezocht

LEGO Bricktales is allesbehalve een makkelijke game. De uitgebreide tutorial in het eerste level helpt je gelukkig goed op weg. Maar eens je letterlijk de jungle ingestuurd wordt, merkte ik al snel dat het geen walk in the park zou worden. Tijdens je quests word je creativiteit regelmatig op de proef gesteld. Zo moet je enerzijds puzzels oplossen, stukken zoeken van bijvoorbeeld mozaïeken of zelfs heuse bouwwerken uit de grond stampen. Deze laatsten zijn bij momenten erg pittig te noemen. 

Dit heeft te maken met het feit dat de game je uitdaagt om out-of-the-box te denken door een gelimiteerd aantal blokjes ter beschikking te stellen én limieten te zetten op de afmeting van je bouwwerk. Ook met zwaartekracht en de kracht die blokjes op elkaar uitoefenen wordt rekening gehouden. Zomaar wat blokjes in elkaar knallen is absoluut géén goede strategie. De euforie is eens zo groot wanneer je bouwwerk wél slaagt in de test en je jouw zelfgebouwde brug of vogelstandaard ziet verschijnen in de wereld.

Waarom Niet?

Vervelende camera

Hoewel het bouwen van LEGO-constructies enorm uitdagend is, is de camera meestal niet de meest helpende hand in de game. Na enkele uren spelen had ik nog steeds last om het perspectief goed in te schatten waardoor blokjes regelmatig op de verkeerde plek terecht kwamen. Da’s natuurlijk geen groot drama, maar het helpt frustratie wel in de hand en dat zou niet mogen voor een LEGO-game.

Hetzelfde geldt voor het cameraperspectief dat gehanteerd wordt bij het exploreren van de verschillende werelden of biomes. Dit is asymmetrisch en vergelijkbaar met dat van onder andere Captain Toad: Treasure Tracker op Nintendo Switch. Alleen heb je hier géén controle over de camera en is het vinden van verborgen elementen geen lachertje. Ik liep dan ook meermaals voorbij een doorgang omdat een overhangende rots mijn zicht belemmerde.

---