“Mario Strikers Battle League Football is een party-pooper van jewelste”

Nintendo’s populaire schrijnwerker/loodgieter is al jaren van alle markten thuis. Ook op sportief vlak laat hij zich vaak van zijn beste kant zien. Tennis, golf en racen zijn er enkele van, maar voor de tweede keer in zijn loopbaan trekt hij zijn voetbalschoenen aan.

Waarom Wel?

Voetbal op de pot

Daar zat ik dan volledig klaar in mijn voetbaltenue met de Switch klemvast in mijn handen. Na een half uur training, kon ik eindelijk aan een echte wedstrijd beginnen. Ik koos voor het Bekertoernooi, wat me enorm deed denken aan de Grand Prix modus uit Mario Kart. Elk team bestaat uit vijf spelers, maar de keeper kan je niet kiezen, dat is een standaard personage. Er zijn tien beschikbare spelers met elk hun kwaliteiten.

Mario, Luigi, Princess Peach, Toad en Yoshi zijn enkele van de speelbare personages. Het ene personage is sterker op kracht, het andere dan weer op snelheid en dan heb je ook nog de technisch sterkere spelers. Elke wedstrijd duurt 4 minuten, dus perfect om je Switch mee te nemen als je even een grote boodschap moet doen.

De wedstrijden spelen enorm soepel en de kwaliteiten van elke speler zijn vrij duidelijk te merken op het veld. Het veld is natuurlijk aan de kleine kant en inworpen of hoekschoppen zitten niet in de game. Het speelveld is afgebakend met een elektronisch veld, dit zorgt er niet alleen voor dat de bal niet buiten het veld kan getrapt worden, maar je personages kunnen ook genieten van een stroomstoot als ze tegen de omheining aanlopen.

Hooligans

Mario Strikers Battle League Football is geen gewone voetbalgame, en dat heeft het voor een stuk te danken aan de aanwezigheid van de supporters. Deze laten de echte hooligans verbleken, want zij gooien geen aanstekers, flesjes of vuurwerk op het veld. Zij gooien de bekende blokken met een vraagteken. Hier zit dan een voorwerp in dat je kan gebruiken op het veld, meestal om je tegenstander in het stof te doen bijten.

De voorwerpen gaan van een rood en groen schild, paddenstoel, bom, banaan tot een ster. Door er over te lopen kan je ze binnenhalen en gebruiken. Wie ervaring heeft met Mario Kart weet perfect wat deze voorwerpen doen. Wie niet bekend is met de voorwerpen staat in de eerste wedstrijden nog plezante momenten te wachten.

Soms wordt er ook een elektrisch geladen bol op het veld gebracht. Wanneer je hierover loopt krijgt je volledige team de kans om een hypershot uit te voeren. Op het moment dat je op de speelhelft van je tegenstander komt en je schietknop ingedrukt, start je de procedure voor het hypershot. Eénmaal je klaar bent om een hyperschot af te vuren, moet je er eerst voor zorgen dat dit met de volle kracht kan uitgevoerd worden. Er komt onder je personage een metertje te staan waar je op gepaste tijd twee keer op je schietknop moet drukken. Wanneer je het balkje in de perfecte zones kan plaatsen, vuur je een schot af dat zelfs Courtois niet kan tegenhouden. Het hypershot wordt ook steeds gestart met een animatie van het personage dat zich waagt aan dit meesterlijke schot.

Helaas is bovenstaande het enigse wat ik kon vinden aan positieve punten voor Mario Strikers Battle League Football. Ik besef ook wel dat je dit soort game niet moet vergelijken met een FIFA of dergelijke, maar zelfs voor een Mario sportgame heeft deze te weinig te bieden.  

Waarom Niet?

Veel te weinig content

Ik kan hier duidelijk over zijn, er is veel te weinig content in deze voetbalgame. Je start de game op en krijgt een training die eigenlijk overbodig is. Je leert passen, schieten en dan het gebruiken van de voorwerpen. Er zit ook geen verhaalmodus in zoals je die kent uit de befaamde Mario tennisgames. Op zich is dit nog wel wat te begrijpen, omdat dit eerder een arcade gerichte voetbalgame is.

Je kan bekertoernooien spelen, maar wat hier dan weer het probleem is, is het feit dat het allemaal te makkelijk of te chaotisch is. Je moet drie wedstrijden winnen om een beker in ontvangst te kunnen nemen. Ik kan je garanderen, toen ik hier wedstrijden aan het spelen was dacht ik soms dat ik naar de zoveelste herhaling van FC. De Kampioenen aan het kijken was. Scores van 10-0 en dergelijk kwamen eerder voor dan 1-0 of een spannende 3-2. Ik heb ongeveer een wedstrijd of dertig gespeeld en heb in totaal 1 wedstrijd verloren door de chaos op het veld. Je kan enkel naar doel trappen vanop de speelhelft van je tegenstander, maar je kan in deze zone bijna op elk moment scoren.

Chaos en herkansingen

In principe kan je echt te makkelijk winnen in de bekertoernooien zelfs in het Galactische bekertoernooi, dat moeilijker is dan het Standaardtoernooi. Het enige waardoor het Galactische toernooi moeilijker is, komt door de enorme chaos op het veld. Ik had soms zelfs de moeite om te achterhalen wie de bal had, zeker als je tegenstander met Toad speelt die een paddestoel als hoofd heeft en me in de verwarring bracht dat deze de voetbal was. Wat het nog allemaal erger maakt is het feit dat je beschikt over twee kansen. Als je toch eens verliest dan heb je nog steeds een herkansing om in het toernooi te blijven. Je wordt dan naar een zijspoor gebracht, en moet daar dan tegenover de verliezer van de andere wedstrijd spelen. Win je deze match, dan word je tegenover de tegenstander geplaatst die meestal nog twee hartjes heeft en je dus twee keer de finale moet spelen.

Overbodige uitrustingen

Je verdient per gewonnen toernooi munten die je kan spenderen in de modus uitrusting. Je kan elk personage voorzien van de nodige uitrustingen. Elke uitrusting geeft je een boost voor een bepaalde kwaliteit, maar wanneer je twee punten extra krijgt voor snelheid, zal je ook geconfronteerd worden met twee punten minder voor een andere skill.

Ik heb elke wedstrijd in een toernooi ook steeds zonder extra uitrusting gespeeld, dus enkel met de basisvaardigheden van elk personage. En dat was voldoende, zelfs tegen teams die van top tot teen waren uitgedost in de uitrustingen. Je hebt ook keuze uit vijf verschillende tenues, maar dit is ook gewoon een verschillende kleur van outfit. Er zijn vijf verschillende stadions, waar je je wedstrijden kan spelen, maar enkel bij de start van elke match als de camera rond het stadion gaat zie je een verschil. Terwijl je je wedstrijd speelt heb je geen flauw benul meer of je nu in het spookstadion aan het spelen bent of het paddenstoelenstadion.

Online niet veel soeps

Je kan, als je daar zin in hebt, het online opnemen tegen anderen in Strikersclub. Je hebt hier wel een Nintendo abonnement voor nodig. Ik was even aan het twijfelen om mijn abonnement terug te activeren, maar na het spelen van de bekertoernooien ben ik blij dit niet te hebben gedaan. Ik ben even ten rade gegaan bij een kameraad, waarbij zijn abo nog wel actief was. Je maakt een eigen club aan, met je eigen stadion, je eigen tenue enz. Je speelt dan wedstrijden tegen andere teams en verdient punten. Deze punten kan je gebruiken om je stadion te voorzien van de nodige toeters en bellen, en de prestaties van je team worden ook bijgehouden in een klassement. Dat is het eigenlijk zowat. Voor mij geen reden om mijn abonnement te verlengen of te hernieuwen dus.

Er is ook nog de optie Duel, maar dit is gewoon een oefenpartij tegen de computer of een vriend. Mario Strikers Battle League Football is niet de arcade gerichte voetbalgame die ik voor ogen had. Ik had me voorgesteld om me te amuseren met deze game. Wat toch meestal het doel is van dit soort games. Toch mist deze titel voor mij persoonlijk de amusementswaarde van een goeie Mario sportsgame. Als ik even stilsta bij deze game is dit naar alle waarschijnlijkheid heel leuk voor kinderen rond de 8 à 10 jaar, misschien zelfs wat ouder. Voor de oudere generatie gamers is deze er eentje die je best op de bank laat zitten, want hoe spijtig ik het ook vind, het is een gemiste kans.

---