“Circuit Superstars is een heel plezante maar pittige racegame”

Deze review belicht de PlayStation 5-versie. De review van de Xbox-versie vind je hier.

Je gaat op date met een superschattig, lief meisje. Alles ziet er allemaal heel cute en knuffelbaar uit. Een paar dates verder merk je dat ze eigenlijk geschift lastig is, zeer moeilijk kan doen en ongegrond uitdagend uit de hoek komt. Dat gevoel stemt overeen met m’n zeer positieve ervaring met Circuit Superstars.

Waarom Wel?

Relaxerend tryharden

Circuit Superstars is een racegame die gebruik maakt van een dynamische top-down view. Zo krijgt het een zeer klassieke retro-feeling. Grafisch ziet het er cartoony schattig uit. Op het eerste zicht lijkt het dus een vermakelijke hap waarbij je met de glimlach volledig relaxt over de baan scheurt. Mijn glimlach veranderde al snel in m’n tryhard-gezicht. Deze titel past perfect binnen de categorie “easy to learn, difficult to master”.

Al ziet alles in-game er kinderlijk zoet uit, Superstars biedt een enorme uitdaging. De controls zijn daarbovenop eigenlijk heel simpel maar je zal verdomd hard moeten werken voor de perfecte ronde af te leggen. De CPU’s racen enorm slim, track-kennis is noodzakelijk en één foutje kan fataal zijn. Dit zit er allemaal in zonder dat het frustrerend wordt. De mellow look & feel van de game en soundtrack zorgen daarvoor.

Strategisch knuffelbaar

Qua content krijg je meer dan tien tracks om te memoriseren. Ook je voertuig maakt natuurlijk een groot verschil. Er zijn wedstrijden voor pickup trucks, snelle bakken, muscle cars en zelfs F1-bolides. Er is ook een portie driver & car customisation waardoor je een leuk geheel krijgt. Je kan zowel off- als online aan de slag met verschillende spelmodi.

In Grand Prix kan je aan de slag met je racecarrière en neem je deel aan verschillende events. Online kan je aan mini-competities deelnemen. Deze durven best diepgaan qua strategie. Er wordt ook gewerkt met kwalificatie, pitstops, driving penalty’s enzovoort. Als leuk extraatje kan je ook rondscheuren op de wereldberoemde testtrack van de televisiereeks Top Gear.

Alle remmen los

Na verloop van tijd begon ik te merken dat remmen bijna niet noodzakelijk is als je de bochten perfect aansnijdt. Driften is de sleutel tot succes. Al snel was ik vertrokken met “nog één rondje” om mijn eigen toptijd te verbeteren. Verslavend kan het snel zijn. De bite-sized events van enkele minuten houden de flow ook lekker vooruit bollend.

Of dit de game is waarin je tientallen uren kan pompen is de vraag, maar dat hoeft ook niet aan €20. Zelfs de kleine, ruwe kantjes zijn niet zwaar noemenswaardig.

Waarom Niet?

Banaal schattig

De schattige stijl staat subtiel haaks op de onderliggende bedoeling van de game en dat werkt. Echt enorm gedetailleerd kan je hem helaas ook niet noemen. Een “eigen” stijl heeft de game niet en omgevingen zien er al snel oppervlakkig uit. Enfin, voor de grafische pracht moet je deze titel niet kopen.

Naast de basic look zijn er nog wat zaken die oppervlakkig blijven. De menu’s en carrière-modus missen ook diepgang. Sommigen zullen dit juist straight forward noemen, anderen te banaal. Af en toe kreeg ik het gevoel een leuke minigame te spelen maar niks meer. Dat gevoel verdwijnt gelukkig snel eens je jezelf enkele doelen stelt. Wedden dat ik nog nét iets sneller kan?

---