“Final Fantasy VII Remake Intergrade is het antwoord op de vraag hoe je een perfecte game nog beter maakt”

Hoe maak je een fantastische game nog beter? Dat doe je door hem te releasen op PS5 aan een vlotte 60fps en in verbluffende 4k. Voeg daar de langverwachte en veel gevraagde Photo Mode aan toe én DLC met in de hoofdrol ieders favoriete materia hunter, Yuffie. En zo krijg je dus een JPRG die de perfectie benadert.

Waarom Wel?

Stukje geschiedenis

Maar eerst duiken we samen het verleden in want achter de titel Final Fantasy VII schuilt heel wat game-geschiedenis. De originele versie werd op PlayStation 1 uitgebracht in het voorjaar van 1997 en zou voor vele gamers onder ons een blijvende indruk nalaten. Het was één van de eerste Japanse Role Playing Games (JRPG) die de plas overstak en een groot publiek vond in zowel de US als in Europa. En niet alleen de fans waren laaiend enthousiast, ook de pers was unaniem lovend. De combinatie van 3D graphics, sterke personages, een emotioneel verhaal en bombastische soundtrack maakten dat FFVII (afgekort) zich een plaats wist te veroveren in de harten van gamers over de hele wereld.

Fast forward naar net geen 25 jaar later en de release van de FFVII Remake Intergrade. Waar die Intergrade voor staat dat lees je iets lager. PS4 eigenaars kunnen alvast op hun twee oren slapen want je krijgt namelijk een gratis PS5 upgrade. Daarmee is ineens gezegd dat er inhoudelijk geen verschil is tussen de PS4 en de next gen versie.  En dat we dus nog steeds op pad trekken met de ondertussen iconische Final Fantasy karakters: Cloud, Tifa en Barret.

Een trio helden en een ninja

Wie de game al op Playstation 4 gespeeld heeft, of nog straffer, wie hem op Playstation 1 ooit speelde, mag deze paragraaf gerust overslaan. Net zoals in het origineel kruipen we in de huid van Cloud Strife een voormalige Klasse 1 SOLDAAT die zijn dagen doorbrengt als huurling. Met zijn gigantische zwaar en dito blonde haardos wordt hij ingehuurd door Barret Wallace, hoofd van de eco-terroristen groep Avalanche. Een berg van een man, onafscheidelijk van zijn zonnebril en met een mini-gun als rechteronderarm. Het soort kerel waar je ’s nachts de straat voor oversteekt. Al snel wordt het duo vervoegd door Tifa Lockheart, aantrekkelijk barmeid overdag, snode bommenlegger tijdens de nacht. Het trio is van plan om één van de Mako reactors van Shinra op te blazen. – Noot van de redactie: Mako is de energie die uit de Aarde komt – vergelijkbaar met olie – en Shinra is het kwaadaardige energiebedrijf dat de Aarde leegzuigt en vervuilt.

Yuffie!

Uiteraard zijn Biggs en Wedge ook van de partij en voor wie liefdevol terugdenkt aan de goedgeluimde Yuffie uit de originele game is er ook goed nieuws. Deze Intergrade versie bevat namelijk twee extra hoofdstukken met niemand minder dan je favoriete shuriken-werpende, moogle-hoed-dragende meesterdief. Haar verhaal speelt zich af tussen hoofdstukken acht en negen en ziet haar door de Wutai regering belast met de taak om de ultieme materia te stelen uit het hoofdkwartier van Shinra. Gelukkig is er Avalanche om haar daarbij te helpen.

Deze DLC neemt de al uitstekende formule van de main-game over en voegt er onder meer ranged combat aan toe. Dankzij de gigantische shuriken van Yuffie kan je nu deuren vanop afstand openen, dat is niet alleen leuk maar zorgt er ook voor dat er wat eenvoudige omgevingspuzzels mogelijk zijn. Het grootste verschil met de main story ligt hem vooral in de toon. De INTERmission hoofdstukken – zoals de DLC heet – hebben een grote funfactor en dat is allemaal dankzij het geinige enthousiasme van hoofdrolspeelster Yuffie. Op een zestal uren had ik beide missies uitgespeeld en dat is wel jammer want met deze ninja had ik gerust nog een paar uurtjes willen doorbrengen.

PS1 of PS5 versie?

Het zal de doorsnee speler een goeie veertig uur kosten om de achttien hoofdstukken, inclusief alle side-questen, succesvol af te ronden. En dat is een aardige kluif, maar verbleekt in het aanschijn van de meer dan honderd uren die je in het origineel kan steken. Dat brengt ons naadloos bij de verschillen tussen de PS1 en PS5 versie. Maar vooral ook bij wat dat doet met de verwachtingen van de fans van de ’97 versie. Waar remakes van games nog veel minder frequent voorkomen dan remakes van films kunnen ze wel hetzelfde emotionele effect op je hebben. Toen ik anno 2016 las dat Square Enix een remake zou maken van één van de beste Final Fantasy games ooit, was ik aanvankelijk teleurgesteld en boos. Waarom heeft die iconische game een remake nodig? En aangezien remakes van films zelden beter zijn dan het origineel lagen mijn verwachtingen erg laag. Laat deze review en bijhorende score echter bewijs zijn dat de PS5 versie moeiteloos naast de originele game kan staan en hem op sommige vlakken zelfs overtreft.

Square Enix doet er werkelijk alles aan om de fans van de franchise en de originele game op hun wenken te bedienen. En dat voel je al vanaf het opstartscherm. De moeilijkheidsgraad van Final Fantasy VII Intergrade wordt je aangeboden in drie onderverdelingen: Easy, Normal en Hard. Die laatste unlock je bij het uitspelen van de game. De fan-service zit hem vooral in de Classic instelling. Die is beschikbaar voor Easy en in de Intergrade versie ook in Normal. Dit is de mode die het meest de originele game benadert. Het automatiseert alle combat en laat je als speler de keuze om vrij je commands uit het menu te kiezen. De controlefreaks kunnen wel nog altijd ingrijpen indien hun OCD-meter in het rood gaat. Fans van turn-based combat zullen wel teleurgesteld zijn want deze remake bewandelt het free-roam combat pad dat Final Fantasy XIII voor de eerste keer insloeg.

Dé beste game op PS5

Final Fantasy VII Intergrade is de beste versie van een ronduit fantastische game. De 4k mode is pure onvervalste eye-candy en laat de kracht zien van een console die nog maar aan het begin van zijn levenscyclus staat. Wanneer je voor het eerst Iffrit summoned is het niet abnormaal dat je met wijd opengesperde ogen en openvallend mond vol ontzag naar je scherm zit te staren. Die Summons zien er zo enorm cool uit! Ook na de tiende keer maar het nog altijd indruk trouwens.

Er werd niet minder dan 8,5 uur aan muziek gecomponeerd. Dat voelt aan als de gouden standaard voor elke Final Fantasy game maar het onderstreept nog maar eens hoe Square Enix deze franchise na 25 jaar benadert.  Alleen het beste is goed genoeg voor Final Fantasy Fans. De karaktermodellen zijn rijk in detail en de personages krijgen voldoende tijd om uitgediept te worden. De upgrades aan het combat-systeem zijn noodzakelijk en modern en maken de perfecte brug tussen oud en nieuw.

---