fbpx

“Harvest Moon: One World was de eerste game in de reeks die ik onder handen nam, en wellicht ook de laatste”

Op de formule van een farming simulator kan er na verloop van tijd wel eens wat sleet komen te zitten. Bij de Harvest Moon-franchise is dat niet anders. Met Harvest Moon: One World probeert de serie enkele nieuwe concepten in de game te katapulteren om zo het geheel boeiende en fris te houden. Jammer genoeg zijn ze daarbij een interessante wereld vergeten te creëren.

Waarom Wel?

Goede intenties

Ontwikkelaar Natsume heeft wel degelijk nagedacht over hoe ze de wereld van Harvest Moon boeiend konden maken. Zo koop je voor het eerst niet langer je zaadjes, maar moet je ze in de wereld ontdekken door Harvest Wisps aan te spreken. De mythische elfjes voorzien je bijgevolg van een zaadje die je kan gebruiken op jouw stukje land. Het concept an sich is al bij al een goed idee.

Zo ontdek je bijvoorbeeld de wereld tussen het provisoire boerenleventje door. Jammer genoeg is de wereld van deze Harvest Moon het ontdekken gewoonweg niet waard. Op zoek gaan naar zaden in deze wereld gaat al snel als een sleur aanvoelen, wat problematisch is voor een game die nog steeds als farming simulator door het leven gaat.

Waarom Niet?

Een saaie wereld

Wat meteen opvalt in de wereld van Harvest Moon: One World zijn de kale en doodse vlaktes. De wereld in de game werd opgedeeld in een vijftal zones met elk hun eigen klimaat, uiterlijk en personages. Jammer genoeg ziet iedere omgeving er even kaal uit als de rest. Ook de personages zijn monotoon en generiek. Als klap op de vuurpijl kregen ze dan nog eens boeiende namen mee zoals ‘Awkward Man’ en ‘Thoughtful Woman’.

De random queesten waarmee ze je bestoken zijn al niet veel beter. De wereld van Harvest Moon is gewoonweg slaapverwekkend en dat ondanks de kleine omvang en de tonnen potentieel. De vrijgezellen op het eiland (waarmee je pas kan trouwen na een urenlange grind) zijn een tikkeltje interessanter, al komt hun dooie persoonlijkheid al snel bovendrijven. Die grind is overigens gewoonweg niet leuk; je wordt nauwelijks beloond voor je harde werk en de kale wereld waarin je op onderzoek trekt, zorgt voor een druilerige ervaring.

Trek uw plan

Bij aanvang krijg van de game krijg je een draagbare boerderij in handen die je ergens op de wereld moet zien neer te plannen. Dit is zowat de enige richtlijn die je in de game krijgt. Voor de rest moet je alles zelf uitvogelen. Ik heb persoonlijk geen probleem met zelf wat rond te neuzen op het eiland en tips over het hoofdverhaal te verzamelen, maar dikwijls zijn er simpelweg geen hints te verzamelen. Zo moet je bepaalde kritische zaadsoorten op een willekeurige manier in de wereld ontdekken of zijn bepaalde upgrades voor jouw gereedschap plots (na een urenlange zoektocht) uit het niets beschikbaar.

Het hoofdverhaal vordert dan ook bijzonder saai en vereist enkele in-game weken vooraleer er wat progressie wordt gemaakt. Ook het achterliggende systeem waar bepaalde plantensoorten beter of niet groeien in bepaalde delen van de wereld wordt nooit uitgelegd. Ook het systeem waarbij bepaalde planten muteren onder bepaalde omstandigheden, moet je in je eentje uitvogelen. Er worden letterlijk geen tips gegeven, wat Harvest Moon: One World gewoon een frustrerende ervaring maakt.

Technische mankementen

Het initiële laadscherm van de game die de intro van de game voorafgaat, neemt meer dan een minuut in beslag om te laden. Ik merk meteen dat deze game geen technisch wonder is en dat wordt ook al snel duidelijk in-game. De audio laat het dikwijls afweten en hapert geregeld wanneer ik van scene verander. Ook grafisch klopt het een en ander niet; bij het melken van mijn favoriete koe zit mijn personage gewoonweg half in de koe.

Daarmee bedoel ik niet dat de koe rectaal wordt gemolken, maar mijn personage zit gewoonweg in de koe geclipt wanneer hij de uiers vastgrijpt. Een doodzonde; zeker gezien het melken van een koe in een game zoals Harvest Moon als een key mechanic kan worden gezien. Ook poppen bepaalde elementen en personages soms random in en uit het scherm. Een pony die een seconde van m’n scherm verdwijnt, lijkt bij terugkeer een seconde later gewoonweg van de Harvest Moon-aardbol verdwenen. Aliens, maybe?

VERDICT

5

Harvest Moon: One World is de eerste game in de telg die ik onder handen neem. Afgaande op mijn ervaringen hier, wordt dit wellicht ook de laatste Harvest Moon-game in mijn virtuele gamebibliotheek. Ondanks de goede bedoelingen van de ontwikkelaar Natsume is de wereld gewoonweg oersaai. Er zijn wel enkele lichtpuntjes in de game zoals het Wisps-systeem, al weegt de kale wereld steeds opnieuw door.

Pluspunten
+ Vernieuwend concept vol goede bedoelingen



Minpunten
– Een doodsaaie wereld met monotone personages
– Gebrek aan hints en een leidraad zorgen voor een frustrerende spelervaring

Harvest Moon: One World
Beschikbaar vanaf 02/03/2021
Beschikbaar op Switch
Gespeeld op Switch
Website: Nintendo – Harvest Moon: One World


Legenda bij onze reviewscores

Bij Pragalicious kiezen we ervoor om met afgeronde reviewscores te werken. Zo hebben we een mooie afgelijnde quoteringsschaal en dat maakt het voor jullie een pak overzichtelijker en duidelijker. Het daagt ons dan uit om goed na te denken welk cijfer we een game, film of serie geven.

Weet echter dat een cijfer niet alles zegt en dat we dit altijd motiveren aan de hand van de conclusie die we schrijven.

10 – Meesterwerk
9
– Fantastisch
8
– Uitstekend
7
– Goed
6
– OK

5 – Middelmatig
4 – Ondermaats
3 – Slecht
2 – Pijnlijk slecht
1 – Dramatisch slecht

Gepubliceerd door Ardtieboy

Een paarse Game Boy Color en Pokémon Red deden de vonk zo'n 16 jaar geleden overslaan. Sindsdien vertoeft Ard menig avond voor zijn consoles om er helemaal op los te gaan, liefst zonder al te veel nadenken. Games die hem geregeld doen gniffelen staan bij Ard op de bovenste plank. Het is dan ook niet vreemd dat titels zoals Borderlands, Destiny, Animal Crossing en Hearthstone op zijn shortlist staan. Verder hackt en programmeert hij zich door het leven met Nalu 🐶 aan zijn zijde.

%d bloggers liken dit: