“The Great War: Western Front is een zeer aangename RTS game”

Na de moord op de Oostenrijkse kroonprins Franz Ferdinand breekt in Europa de hel los. The Great War: Western front focust op een deel van West-Europa. Isonzo, de Eerste Wereldoorlog shooter, scheerde in september vorig jaar hoge toppen. Kan deze game hetzelfde doen? Het was al even geleden dat ik een RTS-game had gespeeld dus dook ik vol goesting in The Great War: Western Front!

Van Flanders Fields tot aan de Zwitserse Alpen wordt er stevig gevochten. De Geallieerden (Engeland, Frankrijk, Rusland) staan tegenover de Centralen (Duitsland, Hongarije en Turkije) Tussen deze 2 kan je ook kiezen in zowel skirmish, campaign en multiplayer matches.

Waarom Wel?

Nee Jim, nee….

Laat ons beginnen met de campaign waar we van het West-Vlaamse Ieper vechten tot het middelpunt van de Elzas, Colmar. Goed voor een frontlinie van een stevige 500 km. De map in deze modus, die in een honingraatstructuur is opgemaakt, bestaat uit verschillende dorpen en steden. Je kan troepen sturen vanuit alle dorpen naar het dorp waaruit je aanvalt en omgekeerd.

Vanuit de steden, Parijs en Calais aan de kant van de Geallieerden en Kreuznach of Brussel aan de kant van de Centralen, krijg je ook de mogelijkheid om versterking te laten overkomen. Ik nam goed de tijd om het hele bataljon aan info even door te nemen en was er tot mijn verbazing redelijk goed mee weg, dacht ik. Ik stuurde mijn troepen de eerste twee veldslagen blindelings naar voren en hiervoor werd ik meteen genadeloos afgestraft. Tijd om mijn tactiek nog eens te herbekijken dus.

Ieder zijn beurt

Net als in de Civilization games tracht je, in de campaign althans, beurt per beurt de vijand te verschalken of eigen troepen en gebieden te versterken. De eerste manier is door frontaal aan te vallen en te hopen op een overwinning. Hierboven is al gebleken dat dit niet echt de beste aanpak is.

De tweede manier, die iets meer afwachtend is, leek me nadien een beter plan. De vijand observeren door spionnen te sturen en te kijken wat zij in de weegschaal hebben liggen qua troepen, artillerie en meer behoort tot één van de opties.

Daarnaast kan je de beurt ook gebruiken om je eigen gebieden te versterken door veldhospitalen, vliegvelden of barakken te bouwen. Deze geven je bonussen zoals verhoging van het moraal bij de soldaten binnen dat specifieke gebied. Dit kostte me iets meer tijd maar leerde me de game begrijpen en gaf me op tactisch vlak een serieus voordeel.

Elke keuze heeft zo zijn gevolgen

Na iedere beurt krijg je één of meerdere punten die je kan verzilveren in een talent tree. Ik koos ervoor om mijn punten over verschillende categorieën te verspreiden. Betere loopgraven, spionnen die minder lang wegblijven of ingenieurs die betere artillerie bouwen behoren tot de uitgebreide mogelijkheden. Je bent vrij om te kiezen waaraan je de punten geeft en dit zorgt er meteen voor dat het opnieuw doorlopen van de campaign nooit hetzelfde is.

Na x-aantal beurten kom je ook voor de keuze te staan of je meer voedsel wenst voor je troepen of meer geld wenst vanuit de steden. Welke van de twee je ook kiest, er zijn altijd gevolgen aan verbonden dus choose wisely! Die extra druk zorgde er bij mij voor dat ik extra gefocust was en kost wat kost die oorlog wou winnen!

Snelle of trage oorlogsvoering

Er zijn 2 manieren om de campaign te doorlopen. Een snelle manier waarbij je de tactische keuzes maakt en automatisch de computer het gevecht aan de hand van deze keuzes zal bepalen. Dit resulteert dan in een minor loss, minor victory, etc. Een leuke feature voor als je weinig tijd hebt en de campaign even wilt opstarten om toch progressie te maken.

De trage(re) manier is meer mijn favoriet en leerde me, RTS en meerbepaald deze game beter te begrijpen. Je komt op een map terecht waarin je je troepen orders geeft, je beschikbare artillerie plaatst en eventuele loopgraven graaft voor meer dekking. Pak punt A, B en het basiskamp van de vijandelijke troepen over en het dorp is ingepalmd.

De gameplay was in mijn ogen niet zo heel gedetailleerd maar de generaal in mij glimlachte wanneer mijn keuzes op het slagveld tot een overwinning leidden. Een balkje bovenaan geeft aan hoeveel troepen jij en de vijand nog hebben maar niet wat ze nog in petto hebben qua grondtroepen of vliegtuigen. Tenzij je vooraf spionnen hebt gestuurd natuurlijk. In skirmish games is dit allemaal vrij te bepalen. Kies je fractie en bepaal zelf hoeveel troepen, artillerie en vliegtuigen je meepakt.

Historische weetjes om van te smullen

Ontwikkelaar Petroglyph heeft ook gedacht aan de geschiedenisfanaten onder ons. Het historische aspect is overal aanwezig. In-game, wachtmenu’s of op het startscherm, overal zijn er historische weetjes van Wereldoorlog 1 te vinden. Deze leidden me vaak naar Google om meer info op te zoeken over een specifieke gebeurtenis. Een leuke toevoeging was de Historic Battles mode waarin je belangrijke veldslagen kan uitvechten zoals The Battle of Verdun, The Second Battle of Ypres en meer.

Waarom Niet?

Kale Westhoek en Ardennen

De game weet op basis van historische weetjes zeker raak te schieten. Jammer genoeg mis ik dit volledig in de lay-out van de maps. Ok, er zijn verschillende weersomstandigheden maar de mappen waren meestal oninteressant en oogden saai. Ik ben totaal geen RTS-kenner dus ik bekijk dit uit een standpunt van weinig tot geen ervaring met dit genre. Ook het ontbreken van andere frontlinies meer in het binnenland van Europa vond ik een jammere zaak. Laat ons hopen dat we hier, waarschijnlijk in de vorm van DLC, meer van zien.

Soldaten zijn de oorlog snel beu

Wanneer ik mijn troepen aanstuurde in een redelijk chaotische situatie duurde het even vooraleer ze mijn orders aanvaarden. Het gebeurde meermaals dat ik in de flow zat en een tank of unit niet deed wat ik wou. Redelijk frustrerend wanneer je een oorlog probeert te winnen. Gelukkig was dit niet altijd het geval en komt er hopelijk snel een bugfix. 

---