“The Super Mario Bros. Movie is een prachtige ode aan het Mario-universum en zijn fans”

Toen Nintendo in 2018 bekend maakte dat het met Illumination, de studio achter The Minions-films, aan het werken was aan een Mario-animatiefilm was ik enorm enthousiast, maar had ik ook mijn twijfels. Zou de Mario-formule wel werken op het grote scherm? En wat met Chris Pratt die de stem van Mario zou inspreken? Je ontdekt het allemaal in deze spoilervrije review van The Super Mario Bros. Movie.

Een dikke week geleden werden we door Universal uitgenodigd om als een van de eersten de eerste échte grote animatiefilm van Mario te gaan bekijken. Want ja, ook ik heb als bijna-veertiger de heerlijk foute live-action Mario-film uit 1993 gezien, maar die had uiteindelijk weinig of geen links met de games.

Dat is met deze The Super Mario Bros. Movie helemaal anders. Mario-vader Shigeru Miyamoto was als producer nauw betrokken bij het project en dat zorgt ervoor dat deze film een grote liefdesverklaring is aan Mario en al zijn fans.

Waarom Wel?

Loodgieter wordt held

Het verhaal start bij Mario en Luigi die hun eigen loodgietersbedrijfje hebben opgestart. Dat is niet meteen succesvol waardoor ze hun geld hebben gepompt in, een voor fans van de live-action televisieshow, wel erg herkenbaar reclamespotje. Helaas kan dat het tij niet keren, integendeel. Ze worden uitgelachen door vrienden en familie, tot frustratie van Mario. Wanneer hij samen met zijn broer in een laatste poging om de eer te redden een groot lek in Brooklyn wil gaan dichten, loopt het fout. Ze worden via een grote pijp in een compleet nieuwe wereld gezogen, maar worden tijdens hun tocht van elkaar gesplitst.

Mario belandt in het Paddenstoelen Koninkrijk waar hij al snel kennis maakt met Toad en Prinses Peach. Zij hebben echter hun eigen problemen. Bowser heeft de Superster gestolen en is nu op komst naar het Paddenstoelen Koninkrijk. Peach wil er alles aan doen om haar Koninkrijk met Toads veilig te stellen en slaat daarom de handen in elkaar met Mario om Bowser te verslaan én Luigi te redden.

Een ode aan Mario

Hun avontuur brengt Mario, Peach en Toad langs allerlei bekende plekken die elk voorzien werden van de nodige easter eggs. Ik heb er een heleboel kunnen spotten, maar ik ga toch nog een paar keer moeten kijken om ze allemaal te vinden. Het mooie is dat ze allemaal refereren naar een stukje geschiedenis van Mario-games of games waarin Mario ooit een rol heeft gespeeld. Ik ga zeker niet detail treden, want het leuke is natuurlijk dat je ze zelf kan ontdekken.

En dat brengt mij meteen ook bij de grootste troef van The Super Mario Bros. Movie: het feit dat deze film gesmaakt gaat worden door jong, oud en alles ertussen. Het jonge publiek zal smullen van de grappen en grollen van Toad en Bowser, terwijl de Mario-fans van het eerste uur voortdurend herkenbare elementen zullen zien en horen. En daarbij mag uiteraard de iconische Rainbow Road uit Mario Kart niet ontbreken.

Dat dit alles er ook nog eens fantastisch uitziet, maakt het alleen maar beter. Met de details in de personages en omgevingen, het haar van Peach en Bowser, en het realisme van het water heeft Illumination zichzelf écht overtroffen. Dit is op technisch vlak een animatiefilm van het hoogste niveau.

Anders maar toch bekend

Zowat iedereen had op voorhand serieus zijn bedenkingen bij de casting van Chris Pratt als Mario. Zelfs het vrijgeven van een extra trailer deed de gemoederen niet meteen bedaren. Maar ik moet eerlijk toegeven: Chris Pratt doet dat fantastisch. Hij geeft Mario een eigen, natuurlijke stem en karakter die toch herkenbaar zijn. Het lijkt zelfs alsof de makers bewust enkele knipogen naar deze controverse in de film hebben gestopt, heerlijk!

Maar ook de andere acteurs verdienen lof, met Jack Black als Bowser voorop. Hij geeft de grote slechterik een hart en zorgt voor een van de meest memorabele momenten in de film. Misschien ben ik wat bevooroordeeld als Jack Black- en Tenacious D-fan, maar de man doet dat écht fantastisch.

Tot slot kreeg Charles Martinet ook een mooi, symbolisch plekje in de cast. Hij is de man die al dertig jaar lang de (hoge) stem van Mario inspreekt voor de vele videogames.

Waarom Niet?

Yoshi schittert door afwezigheid

Ik heb enorm genoten van deze negentig minuten durende film, wat trouwens nog eens een verademing is tussen al dat filmgeweld van meer dan twee uur. Toch heb ik ook wat bedenkingen bij deze The Super Mario Bros. Movie. Zo is het verhaal niet helemaal waterdicht. Zo voelt het einde wat te snel afgehaspeld waardoor ik toch wat info leek te missen toen de end credits over het scherm rolden.

Maar mijn grootste frustratie is toch wel de afwezigheid van mijn favoriete groene dino Yoshi. Ja, in een bepaalde scène zie je een groep Yoshi’s voorbij komen, maar ik had toch graag wat meer schermtijd gezien voor deze schattige dino. Of houden Nintendo en Illumination hem als troefkaart achter de hand voor het bijna verplichte vervolg? Tijd zal het uitwijzen.

---