“Evil West is een stevige brutale rechttoe rechtaan old-school actiegame”

Bij Focus Entertainment hebben ze een neus voor goede games. Dat bewees de uitgever recent nog met het geweldige A Plague Tale: Requiem. Nu pakt Focus uit met Evil West, een actietitel die ons meeneemt naar het Wilde Westen dat te kampen heeft met een vampierenplaag. Ik dronk een vers kopje bloed en ging op stap met twee vampierenjagers, genaamd Jesse en Edgar.

Waarom Wel?

Het verhaal speelt een bijrol

Laat me meteen beginnen met een negatief punt dat je eigenlijk kan beschouwen als een positief iets: voor het verhaal moet je deze game niet spelen. Je kan je dus volledig focussen op de brute actie en gameplay want die staat centraal in deze titel.

Dit alles wordt overgoten met een lekker sausje bestaande uit grove humor, grappige oneliners zoals “My wife can blow this defense down with a wet fart” en het niet zo moeilijke puzzelwerk.

Het moet vooruitgaan in Evil West, niet te veel gezever dus, en hiervoor beschik je over het nodige wapentuig en je vuisten, maar daarover later meer.

Een eerbetoon aan het PS3- en Xbox 360-tijdperk

De gameplay durf ik te vergelijken met het betere werk uit het PS3- en Xbox 360-tijdperk. Denk hier aan het third person view van Gears of War, brutale melee combat uit Bulletstorm en de gaan met die banaan-mentaliteit uit Painkiller en Doom.

Ik durf er bovendien mijn ziel op te verwedden dat ontwikkelaar Flying Wild Hog keek naar films als From Dusk Till Dawn (er zit een verwijzing in de game) en Abraham Lincoln: Vampire Hunter. En ken ik die zweep niet uit Indiana Jones? Of die rit in dat mijnkarretje…

Houterig maar toch dynamisch en vlot

Je personage beweegt misschien wat houterig maar daar hoef je je echt geen zorgen om te maken. Het meeste klim-, buk-, klauter- en springwerk gaat automatisch. Het vormt zelfs geen probleem in de combat die vlot en dynamisch is.

Denk er wel aan het nodige geld te verzamelen (bucks) om je wapens, personage en perks te upgraden. Ga zeker altijd eens om het hoekje loeren of er geen documenten (lore) of kisten met bucks verborgen liggen.

Dekking is voor mietjes

Je hoeft je geen zorgen te maken om side quests of een open-spelwereld want de game is zo lineair als de pest. Al is het soms wel mogelijk om een ietsje van het rechte pad af te wijken of een nieuwe doorgang te creëren.

Plezant is ook dat de game geen cover systeem heeft. Verstoppen is geen optie. Je reist van level naar level, krijgt te maken met een resem vijanden en maakt deze op brutale en creatieve wijze af. Maak zeker gebruik van je finishing moves en de omgeving om dit in stijl te doen.

Dodelijk ballet van vuurwapens, melee en elektriciteit

Om je uitgebreide aanbod aan diverse tegenstanders, gaande van Sanguisuges (vampieren), weerwolven en monsters tot bandieten/vampierenvriendjes, af te maken beschik je over een aantal wapens (revolver, rifle en boomstick). Later speel je nog extra wapens vrij waaronder een scorcher (vlammenwerper). Maar de ster van de show, toch voor mij, is de Gauntlet met ingebouwde Zapper.

Met de Gauntlet, een Steampunkachtige handschoen die je kan pimpen via perks, tover je werkelijk heerlijke combo’s uit je vuisten. Bovendien beschikt het ding over de mogelijkheid om je te healen en tegenstanders te elektrocuteren. Dash naar tegenstanders toe, trek ze naar je toe of blokkeer hun aanvallen en geeft ze een flinke elektrische stoot.

Let hier op de speciale effecten trouwens. Hou er ook rekening mee dat elke tegenstander, en zeker de (middel)bazen een andere aanpak vereisen. En nee button bashen is niet de juiste oplossing!

Als je het juiste evenwicht weet te vinden tussen je vuurwapens en je Gauntlet, dan ontrolt er zich een heerlijk ballet van meppen uitdelen, dodgen, dashen, dodge rollen, een paar kogels afvuren en elektrocuteren. Niks zo plezant als je tegenstander een uppercut uit te delen en hem mid-air te elektrokuteren, of af te maken met je shotgun.

De combat is voor mij echt de grote troef van deze game. Lekker rechttoe rechtaan en zonder al te veel poespas. Gaan met die banaan, net zoals je dat bijvoorbeeld deed bij Painkiller of Doom.

Soms wordt het allemaal wel iets hectischer maar bepaalde vijanden hebben een zwakke plek (licht op) of je hoort een geluidje wanneer ze op hun kwetsbaarste zijn. (Handig bij die vliegende rotbeesten). Dus goed opletten en je niet in een hoekje laten drummen is de boodschap.

Waarom Niet?

Grafisch een ietsje verouderd

Verwacht hier geen grafische toeters en bellen à la God of War Ragnarök of een andere triple A-titel. Al moet gezegd dat de details en variatie in de tegenstanders best wel heel dik in orde is. Het Wilde Westen wordt eveneens enorm sfeervol en herkenbaar in beeld gebracht en ook de audio is in orde. Het geluid van je wapens, omgevingsgeluid, het gegrom van de monsters en de typische westernriedeltjes doen hun ding. Maar dat is het dan ook: ze doen hun ding, niets meer niets minder. En dat is ook van tel voor de matige graphics en cutscenes.