“Call Of Duty: Modern Warfare 2 speelt oprecht lekker maar vernieuwing is er niet”

De laatste jaren waren niet meteen de sterksten voor de mastodont genaamd Call Of Duty. Cold War en Vanguard waren niet dé hoogvliegers waar iedereen op hoopte. Het voelt dan ook vreemd aan om de nieuwste telg dezelfde naam te geven als de klassieker uit 2009 die wél uit de glorietijd van de reeks komt. Hoe goed heeft Call Of Duty zijn oorlogsvoering deze jaargang gemoderniseerd in Modern Warfare 2?

Waarom Wel?

Oorlogs-James Bond

“Ik koop Call Of Duty voor de geweldige filmische single player campaign”, zeggen helaas veel te weinig spelers. De levensduur van de verhaalmodus van Call Of Duty is historisch gekend altijd kort maar krachtig. Ook dit jaar krijg je een zestal uren aan content maar deze zijn naar goede gewoonte zeer sterk. Vooral de eerste helft van de campagne zit tjokvol adrenaline en filmische momenten.

Ghost, Soap, Price en andere favorieten keren terug in een redelijk oorlogsverhaal dat dankzij de actie steeds blijft boeien. De klopjacht op een terrorist brengt achtervolgingen, ontsnappingen, snipe & stealth, explosies en andere klassiekers. Het voelt aan als James Bond en Top Gun in een oorlogsjasje, met wereldwijde missies en blockbuster-vibes. Grafisch zet COD dit jaar écht een mooie stap vooruit. De missies in Amsterdam tonen dit enorm.

Moderne tijden

Uiteindelijk blijft de single player een vluchtig opwarmertje voor de multiplayer. Ik had m’n sterke reservaties bij die van Modern Warfare 2. De voorbije jaren heb ik genoeg uren opgebouwd richting een soort van COD-moeheid. Qua stijl is dit duidelijk de opvolger van Modern Warfare 2019 en niét van Vanguard. De multiplayer van Modern Warfare uit 2019 vond ik al weinig boeiend en vaak frustrerend, gevuld met chaotische maps.

De stijl van Modern Warfare is helemaal terug en ziet er nog steeds gelikt uit. Er is niks écht noemenswaardigs nieuws bij de loadout opties. De gunsmith is sterk, de customization talrijk. Mijn haren op m’n rug komen al recht bij de gedachte dat Neymar me binnenkort als operator online zal neerknallen, maar kijk. Moderne tijden, I guess.

Gegijzelde nieuwkomers

De leukste toevoeging vind ik de perk packages, die voor elke speelstijl een mooi samenraapsel van opties brengen. Loadout locked in, tijd om online te knallen. Alle gekende game modes zijn terug, waaronder mijn favorieten Hardpoint en Kill Confirmed. Zoals vanouds is het tactisch element in Call Of Duty gematigd aanwezig. Snelle reflexen en instant reactievermogen blijven koning. Het lijkt elk jaar meer zo.

Drie nieuwe game modes maken hun opwachting. Prisoner Rescue is veruit de leukste en laat je gegijzelden escorteren of beschermen. Het speelt enorm lekker en is qua tactiek een topmodus. Langs de andere kant is Knock Out een chaotische drab. De mode waarin je een geldzak moet veiligstellen vervalt keer op keer in een no-respawn team deathmatch waarbij niemand echt weet wat te doen. Het zal niet lang duren voor deze mode uitsterft.

Tot slot is er de 3rd Person Moshpit, waarbij je geheel tegen de natuur van COD in vanuit 3rd person mode schiet. Dit speelt verrassend vernieuwend en leuk. Het geeft alles een strak The Division-gevoel.

Unieke multiplayer-maps

Qua wapens en scorestreaks voelt alles vertrouwd en vernieuwd aan. Modern Warfare 2 is niet van plan om de reeks opnieuw uit te vinden. Het meeste jolijt haalde ik uit de nieuwe maps. Tijdens mijn Beta-preview had ik veel kritiek op de speelbare maps die enorm saai aanvoelden. Mercado Las Almas en Farm 18 zijn gelukkig twee van de zwakkeren. Er is een zeer mooie mix van klassieke 3-lane maps en chaotischere lay-outs die je echt moet leren kennen en spelen.

Lang leve de paddock

Nog belangrijker: het ontwikkelteam heeft blijkbaar eindelijk weer z’n creativiteit teruggevonden. Er zijn kleurrijke en unieke locaties, godbetert! Embassy speelt leuk tijdens de rebellie op de Amerikaanse ambassade. Al Bagra Fortress dropt je in een gerenoveerd kasteelmuseum vol toeristische fotoplekjes. Dé uitschieter is Crown Raceway, die ons in de paddock en pitlane van een Formule 1-circuit brengt. Deze map behoort qua speelstijl en locatie in de top 10 van de voorbije jaren.

Naast de single en multiplayer is er nog de co-op mode, die leuk vertier brengt voor even. De creativiteit is hier wat meer verloren maar met enkele leuke cut scenes is het tof om even door te stormen. Call Of Duty: Modern Warfare 2 doet veel goed maar op sommige plaatsen niet genoeg.

Waarom Niet?

Valse beloftes

De single player campaign is meer dan de moeite om te spelen maar probeert nét wat te veel nieuwe zaakjes uit. Het tempo zwakt in de tweede helft af en kent met “Violence And Timing” één enorm frustrerende missie qua gameplay. Ook is het verhaal veel te slap in vergelijking met de originele trilogie. Zonder te spoilen kan ik zeggen dat wie General Shepherd al kende van vroeger, geen even grandioze plotpoints moet verwachten.

Online beloofden de developers ons de meest diepgaande, tactische Call Of Duty-ervaring ooit. Ze schieten zichzelf in de voet met deze uitspraken. Deze beloftes worden nergens ingelost. Alles speelt oprecht lekker maar vernieuwing is er niet. Deze Call Of Duty: Modern Warfare 2 voelt vertrouwder aan dan ooit.

Radio Warfare

Er zijn online nog enkele foutjes en ruwe kantjes die ik van een Call Of Duty niet zou verwachten. Qua spawnpoints zijn er minder issues dan normaal, qua balancing is het nog wat zoeken. Vreemd genoeg zijn er af en toe audio bugs waarbij geweerschoten of explosies wegvallen. Verder zijn er standaard véél te veel callouts, waardoor je soms naar Radio Warfare lijkt te luisteren tijdens het spelen.

---