“Overwatch 2 is de plezantste free-to-play game van het moment”

In tijden waarin het shooter genre overbevolkt is, is stil blijven staan achteruitgaan. Is het daarom dat Blizzard er met Overwatch 2 voor kiest om met een free to play formule op de proppen te komen? Het kan enkel in ons voordeel zijn denk ik dan. Met Overwatch 2 kiest de studio ervoor om de bestaande succesformule, spelmodi en personages uit te breiden, te vernieuwen en te verbeteren. Is dat voldoende om de trouwe aanhang vast te houden, en vooral nieuwe spelers aan te trekken?

Waarom Wel?

Voldoende afwisseling

Overwatch 2 is, wat mij betreft, geen sequel. Noem het eerder Overwatch 2.0 als je wil. De multiplayer shooter blijft trouw aan de succesformule waarmee in 2016 alles begon voor de reeks. Dit wil dus zeggen meer dan voldoende heroes, 35 in het totaal, waaronder drie nieuwe, elk met hun eigen skills en vaardigheden waardoor elk personage, zich anders laat spelen.

Dit zorgt er voor dat elk potje dat je speelt compleet anders is. Of het nu om de looks, abilities of wapens gaat, of dat je ervoor kiest om als tank, damage of support te spelen. Er is meer dan genoeg afwisseling voor elk type speler. Dit alleen al maakt de game interessant en afwisselend om spelen.

En als je, net als ik, wat gaat experimenteren, dan zal je snel doorhebben welk personage het meest efficiënt is op welke map en in welke spelmodus. Het creëren van choke points is nog steeds mijn favoriete tactiek. Want ik laat niemand door!

Intenser en hectischer

De grootste aanpassing tegenover het origineel is dat de potjes nu bestaan uit 5 vs 5 (twee support, twee damage en een tank). Dit heeft zijn invloed op de diverse spelmodi en het spelverloop. Bij agressieve potjes zoals bijvoorbeeld Team Deatmatch is het geen overbodige luxe om een extra tank in huis te halen.

Maar bij modi als Control of Escort zou ik liever een defensievere speler in mijn team hebben dan een tank. Al valt het me op dat er weinig spelers (durven) tanken.

Push It!

Een van de nieuwe modi die, voor mij persoonlijk, enorm in de smaak valt is Push. Een Escort-achtige spelmodus waarbij een Baymax-achtige robot centraal staat. Het doel hier is om de robot naar het spawnpunt van het andere team te duwen.

Daarnaast vind ik het enorm plezant om de vele spelmodi, en dat zijn er heel wat, uit te proberen. Unranked, Arcade, Custom, Competitive en Training en die allemaal nog eens opgevuld met onder andere Team Deathmatch, CTF, Duel, Rscort, Control, Push, Elimination, Low Gravity en zo kan ik nog even doorgaan. Verveling krijgt geen kans bij Overwatch 2. Ben je er eentje beu, dan speel je gewoon een andere. En dit op een van de vele goed uitgewerkte mappen.

Een heerlijk trio nieuwe heldinnen

Qua personages ben ik wel fan van Sojourn, een damage character dat op diverse vlakken te vergelijken is met mijn favoriet Soldier 76. Opvallend is dat Sojourn, in tijden waarin DE&I centraal staan, het eerste speelbare zwarte vrouwelijke personage is uit de reeks. Ze beschikt over een snelvuurwapen en een secundaire vuurstraal (railgun-achtig) die veel schade aanricht. Naast Soldier 76 en Baptiste is ze toch een van mijn nieuwe favorietjes op het vlak van damage.

Ook Junker Queen, een sexy langbenige vrouwelijke tank met een sexy Aussie accent is cool om mee te spelen. Ze beschikt over een gigantisch jachtgeweer/shotgun en een werpmes dat vijanden verwondt terwijl ze zichzelf geneest. Eerlijk: momenteel is Junker Queen mijn favoriete personage om mee te knallen.

Het nieuwe support character Kiriko, waar ik niet zo gek op ben, combineert de snelle actie van Genji met de mogelijkheid om te healen en door muren heen te teleporteren.

Shooter met een doel

Ik heb een doel nodig om te spelen. Of het nu een single player game is met een goed verhaal, of een online shooter. Ik kan niet doelloos rondlopen en knallen. Gelukkig voldoet Overwatch 2 aan mijn behoeften. Er zijn heel wat spelmodi, met voldoende afwisseling én vooral er zijn challenges bij de vleet. Dailies, weekly’s, season, competitive, lifetime en hero quests. Daarnaasr krijg je op je carrièreprofiel een mooi overzicht van alle mogelijke statistieken. Iets waar ze bij Battlefield 2042 nog iets kunnen leren.

Waarom Niet?

Grinden, grinden en grinden…

Ander opvallend element is het verdwijnen van die duivelse loot boxes. Deze werd nu vervangen door een (premium) battle pass-systeem (dat je 1.000 Overwatch-munten kost, of ongeveer 10 euro). Ook hier dus heel wat cosmetics en heroes om vrij te spelen. Maar er is een maar…

Het is echt ‘kakken’ dat je niveau 55 van de gratis Battle Pass moet bereiken om de nieuwe hero van het lopende seizoen vrij te spelen. Als je premium koopt, komt de held op niveau 1 in je roster.

Blizzard doet ook enorm veel moeite om je centen uit je spaarpot te zuigen. Misschien te overdreven zelfs… Maar wie doet dat tegenwoordig niet? Fortnite, Halo Infinite, Apex Legends, ik hoef ze niet op te noemen. Het zijn tot slot nog steeds jouw centen en jij beslist wat je ermee doet.

Geen revolutie maar een evolutie

Overwatch 2 moet je zeker niet zien als een sequel, maar als een stevige content update voor zijn voorganger. Er gebeurden wel wat aanpassingen en verbeteringen, en er zijn heel wat leuke spelmodi én de drie nieuwkomers zijn echt top. Maar laat je niets wijsmaken, de grootste troef van Overwatch 2 is dat hij free-to-play is en vooral geen battle royale-modus bevat. En dat is toch al heel wat.

Wat me wel stoort, en ik weet het dat is normaal, is dat je wanneer je sterft je steeds een flink eind moet stappen/lopen om weer in de actie te geraken. De serverproblemen die zijn opgelost, maar soms duurt het toch bijna 3 minuten voor je weer aan een nieuw potje kan beginnen.

---