“LEGO Star Wars: The Skywalker Saga biedt je waanzinnig veel content, maar je betaalt er een prijs voor…”

Ik heb het nooit onder stoelen of banken gestoken dat ik een enorme LEGO-fan ben. Als kind haalde ik bijna elk weekend mijn LEGO-dozen boven om een stad te bouwen in de woonkamer. Tijdens de eerste lockdown van de corona pandemie heb ik mijn liefde voor het Deense blokje herontdekt en ondertussen fleuren heel wat Star Wars-schepen en personages mijn woonkamer op. Of mijn portemonnee daar even blij mee is, durf ik te betwijfelen. Toen ontwikkelaar Traveller’s Tales LEGO Star Wars: The Skywalker Saga aankondigde, kon mijn geluk niet op.

De premisse van deze LEGO Star Wars: The Skywalker Saga was enorm veelbelovend en dat boezemde me ook wel wat angst in. Want het verhaal vertellen van de negen Skywalker-films in één game is ontzettend veel werk. Combineer dat met het feit dat Traveller’s Tales ook het gevechtssysteem en camerastandpunt op de schop wou nemen en je hebt meteen begrip voor het feit dat de release van deze game een jaar werd uitgesteld.

Waarom Wel?

Bakken content

Maar na elke weken doorgebracht te hebben met de game kan ik gerust concluderen dat het resultaat er écht wel mag zijn. Vervelen zal je jezelf niet snel doen met de shitload aan content die je geserveerd krijgt. In totaal kan je meer dan 300 (!) personages verzamelen waarmee je de 45 levels kan verkennen. Wie goed gerekend heeft, telt zo vijf missies per film en dat is iets minder dan de zes levels die we in vorige LEGO Star Wars games kregen. Tel daarbij op dat heel wat levels een open wereld-element hebben en je hebt een gigantische speeltuin in handen waar in elk hoekje wel iets te ontdekken valt.

Zoals we dat gewend zijn uit vorige games, zijn bepaalde gebieden of deuren enkel te openen met een bepaald personage. Hierdoor wordt de herspeelbaarheid weer de hoogte ingeduwd door de ontwikkelaar. Al vraag ik me oprecht af of er heel veel gamers zijn die hier de tijd voor gaan of willen nemen. Maar wie dat wél doen, wordt er wel voor beloond. Niet alleen met extra personages, maar ook met kyber kristallen die je kan inzetten om personages te upgraden. Al blijken de beschikbare upgrades in de praktijk best oppervlakkig en onnodig omdat de game an sich best makkelijk is. Als je toch jezelf wil uitleven in deze nieuwe skill tree, steek je kyber bricks dan in het vergroten van radius waarmee je studs opraapt. Een échte quality of life update…

Dichter bij de actie

Iedereen die een vorige LEGO-game speelde, zal toch even moeten wennen aan het nieuwe camerastandpunt. Want de ontwikkelaars hebben ervoor gekozen om de camera dichter bij de personages te hangen om zo dichter bij de actie te zitten. Die opzet is zeker gelukt én je hebt zo veel meer inzicht in naar waar je jouw lightsaber gooit. Maar de grote reden waarom de camera nu over de schouder hangt, is het feit dat er meer nadruk ligt op laserpistoolgevechten. Je kan véél makkelijk je tegenstanders uitkiezen om neer te halen én je hebt de mogelijkheid om te schuilen achter hoeken of barricades. Deze laatste kan je trouwens altijd snel opbouwen nadat ze stukgeschoten werden. Een leuk extraatje. 

Maar niet alleen het schietsysteem ging op de schop. Nee, ook de vuistgevechten zijn een pak dynamischer en uitdagender omdat tegenstanders je aanvallen nu kunnen blokkeren. Daarom is het nu zaak om aan te vallen met verschillende knoppen waardoor je het blok van je tegenstander kan doorbreken én hem in de lucht kan gooien. Rocket science is het zeker niet, maar het zorgt wel voor een extra dimensie in de gameplay. Hetzelfde geldt voor het feit dat je nu kan vliegen met ruimteschepen en jezelf kan verliezen in heerlijke dogfights met de Millenium Falcon. Of wat dacht je van het herbeleven van de iconische trench run van Luke op de eerste Death Star? 

Grafisch pareltje

De grootste vooruitgang werd echter gezet op grafisch vlak. Wat ziet deze LEGO Star Wars: The Skywalker Saga er fantastisch uit op mijn PlayStation 5. De weerspiegelingen van de blokjes in de klinische ruimteschepen zijn bij momenten adembenemend en ook het detail dat gestoken werd in de personages zelf is subliem. Als je goed kijkt, zie je zelfs de oneffenheden en deukjes die ook in de echte blokjes zitten. Dit bewijst dan ook dat Traveller’s Tales deze game met bakken liefde heeft gebouwd.

Diezelfde liefde vind je ook terug in de conversaties die je voert met andere personages. De typische LEGO-humor is opnieuw van de partij en dat zorgt bij momenten voor heerlijke slapstick. Stormtroopers die gezellig in een bubbelbad zitten of porgs die de plaats innemen van Luke Skywalker in de iconische scène met Rey zijn een van de honderden voorbeelden.

Waarom Niet?

Halfslachtige werelden
Helaas heeft LEGO Star Wars: The Skywalker Saga ook de nodige minpunten. En die kunnen volgens mij allemaal gelinkt worden aan het feit dat deze game misschien wel iets té ambitieus was. Zo zijn er inderdaad ontzettend veel werelden en levels te verkennen, maar word je hierdoor wel iets te snel door het verhaal getrokken. Je kan natuurlijk de tijd nemen om de levels eerst te verkennen eer je verder gaat, maar de autistische kant van mezelf rammelt toch liever eerst het verhaal af. Op de koop toe zijn niet alle werelden en levels met even veel liefde en detail opgebouwd, waardoor je soms erg saaie en generieke werelden krijgt voorgeschoteld.

Bovendien ben ik ook aardig wat vervelende bugs tegengekomen. Gelukkig niks wereldschokkends of gamebrekend, maar wel enkele vervelende eigenaardigheden. Zo bleef er constant een gouden ring of halo op mijn beeld hangen uit een tussenfilmpje, reageerden sommige NPC’s niet of spawnde een medepersonage niet correct. Allemaal dingen die met een patch snel te verhelpen zijn, maar dit zou niet mogen met een jaar extra ontwikkeltijd…

Splitscreen chaos

In alle eerlijkheid ben ik geen fan van het nieuwe camerastandpunt. De reden is dat je veel minder overzicht krijgt over de levels die je speelt en je soms te veel aan het rondkijken en -draaien bent om toch die ene schakelaar of richel te vinden om verder te kunnen. Dit wordt nog extra in de verf gezet wanneer je in splitscreen speelt. Door het feit dat beide speelvelden nu gefixeerd zijn, wordt het zichtveld nog nauwer. Ik begrijp dat er afgestapt moest worden van het dynamische splitscreen van vorige games door de keuze van het nieuwe camerastandpunt. Maar in de praktijk werkt het naar mijn mening niet. Bovendien lijkt het zo alsof je twee afzonderlijke games aan het spelen bent in plaats van samen te werken om het einde van het level te halen.

Jammer genoeg is de game ook niet echt moeilijk. En dat is een zwaar understatement. De puzzels zijn erg simpel, net zoals de gevechten zelf. Wanneer je sterft respawn je gewoon waar je stierf en kan je meteen verder met het verhaal. Hierdoor wordt je op vlak van gameplay nooit echt uitgedaagd tijdens het verhaal. Wil je een échte uitdaging? Dan raad ik je aan om alle verstopte geheimen te vinden, want die zijn echt niet evident.

---