fbpx

“OlliOlli World is de plezantste skategame van het moment”

OlliOlli World

Het jaar is 2014. Een éénentwintig jaar oude versie van mezelf zit in een versleten ‘kot’-sofa  tussen twee bloksessies door lekker te ontspannen op zijn PlayStation Vita. Ik ben druk in de weer met OlliOlli; een verslavende skate-game waarin snelle reflexen en fingerspitzengefühl geen overbodige luxe zijn. Acht jaar later ontspan ik vanuit mijn bureaustoel met een PlayStation 5-controller in de hand na een intense werkdag. Zoveel is er eigenlijk niet veranderd, zeker gezien OlliOlli weer van het scherm spat.

Waarom Wel?

Swingende gameplay

Je hebt maar enkele levels in OlliOlli World nodig om de (belachelijk) vlotte gameplay van de game te ervaren. De levels zijn zodanig opgebouwd dat ze niet langer dan twee minuten duren waardoor één level als een ware adrenaline-rush aanvoelt. De controls goed onder de knie krijgen kan wel wat tijd vergen, zeker gezien quasi iedere sprong en trick met de joysticks worden uitgevoerd. Eenmaal je vertrokken bent met de basics staat er geen limiet op de vloeiende gameplay die uit deze OlliOlli World stroomt.

Zo werden alle elementen in het spel ook met die opzet in mind geïntegreerd; gaande van visuals die van je scherm spatten tot het geluid van de metalen trucks op de rails die uit je DualSense vloeien. De opeenvolging van gekke jumps, sublieme grinds en absurde wallrides swingen als een tiet en leveren een extreem bevredigend gevoel op wanneer je een level naadloos tot een goed einde brengt. Het level-design verdient daarbij ook een dikke duim; er werd goed nagedacht over hoe alles aan elkaar hangt. Gaande van de opeenvolging aan rails tot de bewegende stukken decor die somehow altijd tot een prachtig geheel samensmelten. Ontwikkelaar Roll7 heeft écht wel het onderste uit de kan gehaald.

Unieke stijl

De eerste twee OlliOlli-games waren behoorlijk braaf als het neer kwam op grafische pracht en praal. Zo verscheen de eerste game eerst op PlayStation Vita en dan pas op pc, PlayStation 3 én PlayStation 4. Hoewel de Vita wel degelijk wat kracht onder de motorkap had zitten, zag de protagonist eruit alsof Tony Hawk met een hamer in twee dimensies werd geklopt om vervolgens het geheel in enkele honderden pixels samen te vatten. Het zag er helemaal niet slecht uit; integendeel, de game kon door zijn eigenwijze stijl heel wat critici en fans achter zich scharrelen.

Met OlliOlli World werd grafisch een GEHEEL andere stijl ingeslagen. De pixelstijl werd overboord gegooid en vervangen door een soort psychedelische 2.5D-stijl die wat weg heeft van een pittige, doch aangename LSD-trip. Alles voelt zeer zweverig aan op grafisch vlak. Zo werden bijvoorbeeld omgevingen ingekleurd met een kleurenpalet dat alles behalve fel is. Ook de rondvliegende attributen, gaande van reusachtige kikkers en zeemeeuwen op steroïden tot obese bijen werden op een zodanige manier weergegeven dat ze tegelijkertijd bedreigend en grappig ogen. Right, een LSD-trip dus.

Hoge herspeelbaarheid

Ieder level (los van de niveau’s waarin een nieuw concept wordt aangeleerd) werd voorzien van een tweetal hoofddoelen die je moet zien te completen alvorens jouw reis in Radlandia verder te zetten. Dat geheel wordt aangevuld met drie zijqueesten, een Rival-score die je moet zien te verslaan en een lijst aan highscores die je moet zien te verpulveren. Aanvankelijk zijn die laatste objectieven moeilijk te behalen, zeker gezien je enkele concepten gewoonweg nog niet onder de knie hebt of simpelweg nog niet kreeg aangeleerd.

Niets weerhoudt je dus om simpelweg in een eerste run alle levels te completen om later terug te keren om de rest van de objectieven te completen. Waarom je überhaupt nog zou terugkomen? Wel ieder extra objectief levert leuke loot op in de vorm van T-shirts, petten, shorts en tattoo’s voor jouw personage. Ook van de pot gerukte objecten komen aan bod; zo verkreeg ik een coupe aardbei als hoofddeksel voor mijn skater. Het personaliseren van jouw personage staat dan ook centraal in deze OlliOlli naast de highscores. Persoonlijk kunnen die recordscores mij worst wezen, ik wil coole t-shirts dragen om zo te pochen op het laadscherm van vrienden die ook OlliOlli World spelen. Dat laatste is trouwens een onbenullige, maar o zo coole feature in de game!

Laid back verhaal

Om in het thema van de LSD-trip te blijven; het verhaal is al even hard van de pot gerukt als de grafische stijl. Je komt terecht in de game en blijkt meteen een potentiële kandidaat te zijn om de volgende Skate-god in de wereld van Radlandia te worden. Vervolgens kom je terecht in een reeks absurde dialogen, ridicule opdrachten en helderziende kikkers die jou tot de verschillende Skate-goden in de wereld leiden. Het verhaal is echt absurd en speelt in op ieder aspect van het eiland. Er blijft letterlijk geen steen onomgekeerd in de wereld van Radlandia waardoor je de vreemdste opdrachten krijgt voorgeschoteld. Wat dacht je bijvoorbeeld van “Stoot drie kikkers van hun rondzwevende bijen” of “Beat the ‘zombee’ in een race”.

Als klap op de vuurpijl wordt het geheel aangevuld met de meest geschifte, onzinnige en hilarische personages die ik ooit in een game te zien kreeg. Zo heb je Gnarly Mike; een gezellige skatende dikkerd die – laat het toeval ons gunstig gezind zijn – eigenaar is van een skate magazine. Of wat dacht je van ‘Dad’? De veertiger die duidelijk in zijn midlife crisis zit is ongetwijfeld wel een vader, maar niemand weet waar zijn nakomeling vertoeven of waarom hij tot het stelletje mafkezen behoort die jou doorheen jouw avontuur volgen. Ook deelt hij geregeld zakgeld uit, maar niemand weet echt waarom…

Waarom Niet?

Tjah…

Waarom je deze OlliOlli World niet zou spelen? Ik heb hard moeten zoeken naar een reden waarom je hem niet zou proberen. Misschien is de snelle speelstijl jou niet op het lijf geschreven? Of misschien wil je gewoonweg het verhalende aspect overslaan en voelen de hilarische dialogen eerder aan als overbodig? Alle gekheid op een stokje, voor zo’n dertig euro haal je de game in huis en dat is een deal die al even belachelijk goed is als de game zélf. Ontwikkelaar Roll7 verdient gewoonweg alle liefde en support van gamers; zeker gezien de game slechts met enkele tientallen mensen in elkaar werd geknutseld.

VERDICT

9

Met OlliOlli World krijgen we een game die, wat mij betreft, de plezantste skategame van het moment is. Een unieke grafische stijl, swingende gameplay met een hoge herspeelbarheidswaarde en zo kan ik nog even doorgaan. Wat mij betreft een must have!

Pluspunten
+ Swingende gameplay
+ Grafische LSD-trip
+ Hilarisch verhaal met van de pot gerukte personages
+ Hoge herspeelbaarheid

Minpunten
– Als je niet graag uit je comfortzone komt, is deze niets voor jou


OlliOlli World
Beschikbaar vanaf 8/02/2022
Beschikbaar op PlayStation 4 / PlayStation 5 / Xbox One / Xbox Series X|S / Switch / PC
Gespeeld op PS5
Website: Officiële website


Legenda bij onze reviewscores

Bij Pragalicious kiezen we ervoor om met afgeronde reviewscores te werken. Zo hebben we een mooie afgelijnde quoteringsschaal en dat maakt het voor jullie een pak overzichtelijker en duidelijker. Het daagt ons dan uit om goed na te denken welk cijfer we een game, film of serie geven.

Weet echter dat een cijfer niet alles zegt en dat we dit altijd motiveren aan de hand van de conclusie die we schrijven.

10 – Meesterwerk
9
– Fantastisch
8
– Uitstekend
7
– Goed
6
– OK

5 – Middelmatig
4 – Ondermaats
3 – Slecht
2 – Pijnlijk slecht
1 – Dramatisch slecht

Gepubliceerd door Praga

De ouderdomsdeken van Pragalicious maar daarom zeker niet minder delicious dan het jonge grut van de crew. Wilde als kleine jongen een console kopen maar mocht niet van zijn papa. Dus sprak hij de gevleugelde woorden "Later als ik groot ben koop ik het allemaal zelf" Als jonge snaak was hij met zijn korte broek, witte sokken en sandalen vaste klant bij de lunaparken aan zee en op de kermis. Raakte in de ban van Snake en Pong, ging al snel door naar Quake, Hexen, Doom, Wolfenstein 3D en Delta Force. Maar de grote game changers waren Quake 3 Arena (1999) en Unreal Tournament (1999). Praga beweert trouwens dat hij het buitenechtelijke (of moeten we buitenaardse zeggen) kind is van Indiana Jones en Lara Croft. We zullen hem maar in zijn geloof laten... (of tijdig zijn medicatie geven)

%d bloggers liken dit: