“Laat je niet vangen: City of Gangsters is meer een managementgame dan een misdaadspel”

De drooglegging: ironisch genoeg één van de rijkste bronnen voor content over alcohol en misdaad. Van gangsterfilms tot video games die je als crimineel loslaten in de felbesproken jaren 20 in de Verenigde Staten. Nieuwste creatie die zich afspeelt op deze donkere bladzijde in de geschiedenis: City of Gangsters. Of zoals ik de game intussen liefkozend noem: Brewery & Distillery Simulator 1920.

Waarom Wel?

Goede management game

Oké, dat klinkt misschien wat negatief, maar het zet wel meteen de juiste toon voor wat je van deze game kan verwachten. Ja, City of Gangsters is een spel waarin je een crimineel emporium uitbouwt in één van Amerika’s grootste steden tijdens de drooglegging, maar na tientallen uren door te brengen in deze game, kan ik enkel concluderen dat het illegale aspect bijzaak is. Meer dan dat is het een resource management-spel waarin je een bloeiende handel in alcohol-waren uit de grond probeert te stampen.

En da’s perfect oké. Het vereist echter best wat expectation management, en dat is waar het marketingteam achter City of Gangsters niet bijster goed in geslaagd is. Hierdoor waren de eerste reacties op deze titel vlak na release veeleer negatief en kritisch. Maar wie naar deze game kijkt vanuit een andere bril, ontdekt al snel dat dit een behoorlijk diepgaand strategiespel is waarin je voortdurend nieuwe dingen bijleert. Zo ontdek je na de behoorlijk goed uitgewerkte tutorial voortdurend nieuwe zaken, zoals nieuwe soorten drank die je kan verdelen en de manier waarop jouw fronts je nog meer voordelen kunnen opleveren dan puur het uitbreiden van je territorium in de stad naar keuze.

Willekeurige misdaad

Alles start met het opzetten van jouw spelletje, waarin je meteen de keuze krijgt tussen Chicago, Detroit of Pittsburg om jouw emporium in op te bouwen. De steden, alle personages en handelszaken die erin leven, alsook je startpunt worden telkens weer willekeurig gegenereerd. Wel heb je enige impact op hoe je het spel aanvangt door je nationaliteit te selecteren en enkele kenmerken van jouw managementstijl en persoonlijkheid vast te leggen. Deze hebben dan weer een rechtstreekse impact op hoe je de ontwikkeling van je drankhandeltje aanvliegt.

Uitermate diepgaand

Na een tiental uren spelen, zul je nog steeds het gevoel hebben dat je nog maar het tipje van de ijsberg gezien hebt in City of Gangsters. Er is dan ook zoveel om te ontdekken. Jammer genoeg wil dat ook zeggen dat je geregeld opnieuw zal starten omdat je bepaalde fouten maakte die je in een behoorlijk lastig parket brachten. Zo was ik in één van mijn eerste spelletjes niet gretig genoeg in het uitbreiden van mijn territorium, waardoor ik al snel door mijn concurrentie overrompeld werd. Of ontdekte ik te laat dat ik beter een handel in bier had gestart, dan in brick wine, ondanks dat ik een grotere startvoorraad wijn in m’n opslagruimte.

Gelukkig weerhoudt iedere tegenslag me niet om telkens opnieuw te beginnen. Het voelt ook best enthousiasmerend wanneer je weer wat verder geraakt en een bloeiende handel op poten weet te zetten. Controlefreaks kunnen hun hartje ophalen bij de automatisering die je in deze game kan steken in de vorm van delivery routes waar je jouw personeel op kan zetten. Laat dat je echter niet misleiden, zoals het een goede resource management sim betaamt, komt hier een hoop micromanagement aan bod. Zo moet je constant je cashflow in de gaten houden, zien dat je backroom operations voldoende resources hebben om jouw waren te produceren, jouw fronts geregeld uitbetalen, de lijst aan ballen die je in de lucht houdt gaat maar door en door.

Waarom Niet?

Nogal weinig ‘gangsters’ in City of Gangsters

De keerzijde van de medaille is meteen ook dat het hele ‘misdaad’ gegeven in deze City of Gangsters ook eerder één van de vele factoren is waarmee je rekening moet houden, dan dat het echt een hoofdonderdeel van de spelervaring is. In deze game zijn er verschillende concurrenten aan de slag in de stad en wanneer je hun territorium probeert binnen te dringen, zullen zij je maar al te graag enkele luchtgaten rijker maken. Dit wil voornamelijk zeggen dat je jouw personeel van het nodige wapentuig moet voorzien om zichzelf te kunnen beschermen.

Daarnaast kun je je ook verdiepen in praktijken zoals afpersing. Als je beschermingsgeld van enkele lokale zaken kan innen, zullen je fronts minder financieel afhankelijk zijn van jouw hand. Maar ook hier, het is één van de vele aspecten die onderdeel uitmaken van hoe je jouw zaakjes regelt. De ware misdaad fantasieën, van knappe heists of grootschalige aanvallen op vijanden, die vindt je hier niet terug.

Povere presentatie

Een ander ding dat mijn fantasieën net niet voldoende weet te prikkelen, is de presentatie van het spel. De ontwikkelaars gingen voluit voor een functionele, minimalistische stijl. Daardoor oogt de game eerder alsof het een tech demo van een ander spel is, dan z’n eigen volwaardige misdaadtitel. Reken daarbij voortdurend dezelfde repetitieve liftmuziek als achtergrond en je zal niet meteen van je sokken geblazen worden door hoe City of Gangsters zich presenteert.

Waar ik nog minder enthousiast van word, is de onoverzichtelijke user interface. Een hoop tekst, een resem aan iconografie waar je een encyclopedie van kan aanleggen, een eindeloze lijst aan submenu’s. Heel aantrekkelijk oogt het niet, en de tutorial mag je dan wel wegwijs maken in het merendeel van deze schermen, ik blijf toch vaak scannend over het scherm glijden met m’n blik om net de zaken te vinden die ik nodig heb. Ik begrijp dat dit een noodzakelijk kwaad is voor dit type game, maar alles had toch net iets behapbaarder mogen gepresenteerd worden.

Steile leercurve

Dit alles draagt uiteindelijk ook bij tot de steile leercurve die City of Gangsters heeft. Zoals gezegd, dit is het type game waar je keer op keer opnieuw zal starten om te leren uit je fouten. Dit staat gelijk aan uren spelplezier, maar dan wel plezier waarin je niet weet of je nu net goed bezig bent. Persoonlijk heb ik daar geen groot probleem mee, maar het is zonder twijfel een groot struikelblok voor iedereen die City of Gangsters in huis haalde om gewoon even van die klassieke gangster fantasie te genieten.

---