“Paradise Lost dompelt je onder in een uiterst fascinerende alternatieve geschiedenis”

Paradise Lost is een intrigerende indie game, ontwikkeld door het Poolse PolyAmorous. De protagonist is de 12-jarige Szymon die in een post-apocalyptisch Europa opzoek gaat naar antwoorden op enkele prangende vragen. De enige info die je vergaard hebt, is dat de oorlog eindigde met een massale nucleaire aanval van de Duitsers op de rest van Europa, waardoor het landschap werd omgetoverd in een complete woestenij. Voor de rest blijf je met ontelbare raadsels achter… Je avontuur start in een verlaten bunker, en vanaf dan begint het mysterie enkel groter te worden.

Waarom Wel?

Steengoed verhaal

Als je van een fascinerend verhaal houdt, dan is dit de bus waar je op moet stappen. Vanaf de allereerste seconde tot het bittere einde weet deze game je in zijn greep te houden. En dan heb ik nog niets gezegd over de lugubere, maar toch perfecte passende muziek die de game compleet maakt.

Met momenten waan je jezelf zowaar in een sinister horrorverhaal, maar net dat is wat de game zo boeiend maakt. Elke keer als je een bepaalde kamer binnenstapt, hoor je datzelfde grimmige deuntje opkomen, net voldoende om er meteen kippenvel van te krijgen.

Kort, maar krachtig

Een simulatiegame houdt meestal geen eindeloze speeltijd achter de hand, maar dat is ook niet hetgeen je ervan verwacht. Net zoals de vele simulatiegames die ik hiervoor heb gespeeld, wist deze me net lang genoeg zoet te houden. Een tikkeltje korter en je bleef op je honger zitten, maar een beetje langer resulteerde dan weer mogelijk in een iets hogere verveeldheidsfactor.

Perfect afgestemd dus. Zonder al te veel spoilers weg te geven, kan ik ook zeggen dat deze game op het einde een zeer leuke troef weet voor te leggen. Je wordt namelijk geconfronteerd met enkele cruciale dialogen, waardoor multiple endings kunnen vrijgespeeld worden. Redenen genoeg dus om deze game meermaals te doorlopen.

History rewritten

Als de storyline nog niet voldende diepgang heeft om je te overtuigen, dan is het geschiedenisplaatje van deze game alles wat je nodig hebt om helemaal ingepalmd te worden. In deze game heeft de tweede wereldoorlog namelijk geen vijf, maar twintig jaar geduurd. En dan blijft de vraag zich nog stellen of de oorlog überhaupt wel beeïndigd is. Hierbovenop komt dan nog het feit dat je de geschiedenis volledig naar je hand kan zetten, wat al meer dan voldoende is om mij helemaal te doen watertanden.

Waarom Niet?

Too boring…

Een simulatiegame is natuurlijk niet voor iedereen het perfecte beleg op zijn/haar boterham. Het zijn games waar het verhaal duidelijk op de voorgrond staat en waarbij je vooral veel geduld zal moeten hebben om de rode draad te kunnen ontrafelen. Als je liever middenin de actie zit of een kolossale horde zombies wilt afknallen, dan moet je andere oorden opzoeken. Voor mij zijn dit type games echter een perfect tussendoortje, wanneer je even genoeg hebt van al die frustrerende potjes FIFA of als je hart even wat afkoeltijd nodig heeft na al die zenuwslopende Warzone-matchen. Maar dit hangt natuurlijk sterk af van wat voor type gamer je bent.

Geen grafisch meesterwerk

Als je van mening bent dat een game enkel succesvol kan zijn als het er steengoed uitziet, dan laat je deze game beter in de PlayStation Store staan. Hoewel ze met momenten bijzonder goed hun best hebben gedaan, kan je natuurlijk niet onder stoelen of banken steken dat de game ontwikkeld werd door een independent studio. En deze hebben nu eenmaal een pak minder geld om mee aan de slag te gaan. Mij stoorde dit in ieder geval op geen enkel moment, aangezien het verhaal meer dan troeven achter de hand heeft om je door dit grafisch minpuntje te loodsen. You gotta give them some credit.

---