Vaak denk ik bij mezelf dat ik zo een kleine 100 jaar te vroeg geboren ben. Waarom? Games zoals Cyberpunk 2077 en Cloudpunk doen mij wegdromen van de spelwereld waarin je wordt ondergedompeld. Ook Ghostrunner is een game dat zich in de Cyberpunk-wereld afspeelt.
De game verscheen oorspronkelijk op 27 oktober 2020 voor PlayStation 4, Xbox One en PC en kwam iets later uit op Nintendo Switch. Een klein jaar later, op 28 september 2021, kreeg de game een grafische upgrade voor PlayStation 5 en Xbox Series X|S.
Op 3 maart 2022 kregen we de betalende uitbreiding Project_Hel en in de tussentijd werden er tal van cosmetic packs en DLC op ons afgevuurd. Ghostrunner: Complete Edition bundelt al deze dingen samen in één, definitieve editie. Droom ik na het spelen van deze game nog steeds om te leven in een Cyberpunk-wereld? Of sta ik terug met beide voeten op de grond en prijs ik mezelf gelukkig met de wereld waarin ik leef?
Waarom Wel?
Fair play
Ghostrunner is een first-person parkour platform game waarbij de nadruk ligt op snelheid en perfectie. Constant loop je over muren en glijd je door ventilatieschachten in fabrieken. Elke actie kan je laatste betekenen. Elke uithaal met jouw katana moet dodelijk zijn. Er is geen ruimte voor twijfel en falen. Hoe hard de game jou ook afstraft, alles voelt heel fair aan. In het begin zal je vaak geconfronteerd worden met frustraties en is het een proces van vallen en opstaan.
Maar naarmate jouw vaardigheden groeien, zal de ontlading des te groter zijn. Ghostrunner voelt bij momenten heel bevredigend aan. Zoals wanneer je bijvoorbeeld eerst een aantal moeilijke hindernissen hebt doorlopen gecombineerd met het in twee hakken van jouw vijanden. En dit terwijl je de kogels ontwijkt die van alle kanten op jou afgevuurd worden. En die korte slo-mo wanneer jouw katana een vijand doormidden hakt, is de kers op de taart na een zenuwslopend level.
Cyberpunk-wereldje
De spelwereld in Ghostrunner is een cyberpunk-achtige wereld in verval. Kenmerken van een cyberpunkverhaal zijn dat ze zich vaak afspelen in een dystopie in de nabije toekomst en dat de wereld geteisterd wordt door op hol geslagen kunstmatige intelligentie, robots en cyborgs. Aan al deze elementen blijft Ghostrunner trouw. Hoe kleurrijk en hoogtechnologisch alles er ook uit ziet, je merkt meteen dat dreiging overheerst en de wereld in verval is. Ook wordt alles rondom Cyberpunk gekenmerkt door een speciaal genre van muziek. De oorsprong van deze ‘Cyberpunk muziek’ ligt in films zoals Blade Runner uit 1982. Cyberpunk muziek is het meest vergelijkbaar met Darksynth waarbij een cinematische sci-fi-atmosfeer wordt gecreëerd. Cyberpunk muziek is intussen één van mijn favoriete ‘genres’ geworden. En de soundtrack van Ghostrunner: Complete Edition (gecomponeerd door Daniel Deluxe) is fenomenaal. Kortom de game doet alles rond Cyberpunk alle eer aan.
Waarom Niet?
Trial & error
Met meer dan duizend gespeelde uren in From Software-games mag ik stellen dat ik niet vies ben van een pittige uitdaging. Toch is Ghostrunner (en de Project_Hel uitbreiding) de moeilijkste game die ik ooit al speelde. De term ‘moeilijk’ is natuurlijk ook heel relatief. De ene gamer zal bij het spelen van F1 tien foutloze ronden kunnen rijden terwijl het bij de andere gamer al een hele prestatie is om de race uit te rijden. Is F1 dan een moeilijke game of is deze game enkel weggelegd voor mensen die over bepaalde skills bezitten?
Die vraag kan je jezelf ook stellen bij Ghostrunner. Dit is niet het soort spel dat iedereen zomaar zal oppikken. Het tempo van het spel ligt zodanig hoog dat je van nature al over een snel reactie -en denkvermogen moet beschikken. De minste fout wordt meteen afgestraft en er is geen plek voor twijfel. Wordt je één keer geraakt door een kogel of reageer je niet snel genoeg tijdens het parkouren, dien je opnieuw te starten vanaf het checkpoint. Het is een constante van trial & error waarbij een opperste concentratie vereist is.
Er gaan natuurlijk altijd mensen zijn die uitblinken in deze game omdat ze van nature over de juiste skills beschikken. Maar Ghostrunner is geen game voor de casual gamer die zich/haar wil ontspannen. Het zuchten en de frustratie nam bij mij redelijk snel de bovenhand.
Inspiratieloos verhaal
In Ghostrunner is het vanaf de eerste seconde duidelijk dat het verhaal slechts bijzaak is en de ontwikkelaar veel meer tijd en energie heeft gestoken in de gameplay. Als speler ben je een soort van cyborg-ninja die ontwaakt nadat hij uit de Dharma Tower gegooid is. Al je herinneringen zijn weg en je communiceert met een AI-stem genaamd The Architect. Deze persoon is verantwoordelijk voor alle Ghostrunners maar werd verraden door Mara, de antagonist uit de game.
De eerste opdracht is om The Architect te bevrijden uit de gevangenis zodat hij jou vanaf dan kan begeleiden in de spelwereld. Dat klinkt heel cliché en saai en dat is het ook. Door het verschroeiende tempo in de game is het ook heel moeilijk om alle conversaties te volgen en de details van het verhaal op te pikken. Wil je dit toch doen, zal je jouw run even moeten onderbreken en alle informatie oppikken. Maar dat haalt alle tempo uit de game en dat is net hetgeen wat dit spel zo kenmerkt. En de game onderbreken is het laatste wat je in Ghostrunner wil doen.
VERDICT
7
Het heeft bloed, zweet en tranen gekost om mij door de levels van Ghostrunner: Complete Edition te parkouren. Voor mij persoonlijk voelde dit aan als één van de meest moeilijke games die ik tot nu toe al gespeeld heb. Vliegensvlugge vingers, een pijlsnel reactievermogen én een uitstekende coördinatie zijn vereist om deze game tot een goed einde te brengen. Wie zoals mij van nature niet over deze vaardigheden beschikt, zal vaak gefrustreerd en moedeloos worden. Toch voelt de game fair aan en zal iedereen er uiteindelijk in slagen om de levels te voltooien. Al zal de ene gamer hiervoor wel meer geduld en doorzettingsvermogen moeten opbrengen dan de andere. Daarom durf ik met zekerheid stellen dat Ghostrunner: Complete Edition niet voor iedereen is en door velen na enige tijd naar de prullenmand verwezen zal worden. Want gaming moet ontspannend zijn, niet? Verdient het spel daarom een laag cijfer? Absoluut niet, want wat het doet, doet het goed. De gameplay voelt lekker vlot aan, de cyberpunk-sfeer komt helemaal tot leven, de kleuren spatten van het scherm en de soundtrack heb ik al meermaals door mijn speakers geblazen. Bovendien worden we met de Complete Edition verwend met de Project_Hel expansion en alle eerder uitgebrachte cosmetic packs en DLC.
Pluspunten
+ Geweldige soundtrack
+ Speelt heel vlot
+ Cyberpunk-sfeer zorgt voor grafische pracht
Minpunten
– Slechts voor beperkt publiek
– Hoge moeilijkheidsgraad
– Saai verhaal
Ghostrunner: Complete Edition
Beschikbaar vanaf 01/07/2022
Beschikbaar op PlayStation 4 / PlayStation 5 / Xbox One / Xbox Series X|S / Switch / PC
Gespeeld op PC
Website: Officiële website
Overzicht reviewscores
Bij Pragalicious hebben we er bewust voor gekozen om de games die we recenseren te quoteren met ronde cijfers. Dit cijfer koppelen we dan aan een omschrijving die een goede leidraad moet zijn voor jou als lezer. Het is wel belangrijk om mee te geven dat je best altijd de volledige review leest om een goed beeld te krijgen van hoe onze reviewer tot dit cijfer is gekomen.
10 – Meesterwerk
9 – Fantastisch
8 – Geweldig
7 – Goed
6 – OK
5 – Middelmatig
4 – Ondermaats
3 – Slecht
2 – Pijnlijk slecht
1 – Dramatisch slecht