“Fuck de tegenstanders en puristen, Mortal Kombat is een lekkere film voor alle fans en gamers”

Het is een instinct waar we als gamers mee hebben leren leven. Wanneer er een film van één van onze favoriete franchises aangekondigd wordt raken we opgewonden maar houden we evenzeer ons gamershart vast. We zijn al te vaak in de steek gelaten. Dit gevecht ziet er meer dan het bekijken waard uit. Mortal Kombat kreeg al meerdere verfilmingen in de jaren ’90, deze reboot wil z’n eigen nalatenschap bij elkaar slaan. Snijdt deze film even scherp als Scorpion of zakken Sub-Zero en de rest onder het vriespunt?

Waarom Wel?

Grofgebekt beuken

Het verhaal van Mortal Kombat focust zich grotendeels op Cole Young. Dit volledig nieuwe karakter komt erachter dat hij uitverkoren is om de aarde te vertegenwoordigen in het moordlustige tornooi dat we zo liefhebben. Cole zelf ziet dat nu niet meteen zitten maar wordt al snel duidelijk gemaakt dat er weinig keuze is. En maar goed ook want wij willen het bloed van het scherm zien spatten, Cole!

Laat dat gelukkig net zijn wat deze film zo goed begrijpt: zijn doelpubliek. Het verhaal wordt al bij al goed uitgegoten maar deze film draait om z’n vechtscenes. Cole ontmoet al snel Jax en Sonya Blade. Langs de andere kant zijn Shang Tsung en Sub-Zero niet van plan om friendships uit te delen. Als je het concept heel simplistisch stelt heb je gewoon een strijd tussen goed en kwaad. Zolang ze maar bloederig en brutaal op elkaar inbeuken, denk ik dan.

Joe Taslim brengt een heerlijk mysterieuze en kwaadaardige Sub-Zero tot leven. Hiroyuki Sanada speelt overtuigend de wraakzuchtige Scorpion. Dé held van deze film vond ik Josh Lawson als Kano. De grofgebekte, vunzige huurling zorgt voor constante hilariteit en is evenveel bad-ass tough guy als comic relief. Sommigen zullen ongetwijfeld gek worden van hem maar ik lachte me meermaals krom met z’n geweldige scheldtirades.

Bloederig Bronmateriaal 

Beuken, slaan, schoppen, steken, draaien, toveren, branden en bevriezen: dat doet deze film absoluut. Een groot deel van de geliefde karakters die je kent komt op beeld en dat levert enkele enorm coole matchups op.

Geen nood: qua CGI, choreografie en tempo zit het bij Mortal Kombat écht strak. Ik vroeg me nooit af wanneer het volgende gevecht eindelijk zou komen. Tijdens de fights zelf zat ik regelmatig met open mond te kijken. Ik kreeg gewoon goesting om een controller te nemen en zélf te matsen.

De strakke vechtsequenties zijn mede te danken aan het feit dat bijna alle acteurs hun eigen stunts doen. Dat sommigen onder hen beter kunnen vechten dan acteren valt zelden op. Het tempo gaat goed vooruit en werkt ook niet verlammend.

Ook ben ik blij dat deze film zijn fanbase en source material respecteert. Lees: de gore, brutality en over-the-top finishing moves zijn in volle glorie aanwezig. Ooh, wat zitten er enkele lekkere kills in deze prent. Al eindigt één van de belangrijkste scènes eerder met een sisser, over de hele lijn moet je gewoon chapeau zeggen voor de actie.

Genoeg kaas voor de hele familie

Een valkuil die director Simon McQuoid perfect ontwijkt is zichzelf te serieus nemen. MK focust veel meer op fan service dan op diepgaande Oscar-waardige dialogen. Wéét waarom je deze film moet bekijken en je zal enorm genieten.

Niet enkel de brutale moves toverden een glimlach op m’n gezicht en zorgden voor meerdere kreten, ook de heerlijke campy one-liners treffen raak. Uiteraard liggen ze er vingerdik op maar so what? De cheesiness druipt ervan af maar wat smaakt die kaas hilarisch goed.

Waarom Niet?

Saaie uitverkorene

Mortal Kombat blijft enorm trouw aan het bronmateriaal maar durft ook enkele gewaagde keuzes te maken. De meesten pakken goed uit al valt de keuze voor een nieuwe, ongekende protagonist in het water. Lewis Tan is matig als Cole Young die gewoon een hele saaie, stereotype kerel is. De uitverkorene die niet weet wat te doen tot hij het wel weet: geen originaliteit hier.

Meester, mag ik ook slaan?

Gelukkig kan Cole zich omringen met een hele cast aan interessante schedelkloppers. Zo’n grote cast helaas dat niet iedereen de kans krijgt om in de spotlight te staan.

Mileena is de grootste dupe die gedowngraded wordt tot een handlanger met weinig vlees om het bot. Wél tussen haar tanden. Met iets minder karakters had de focus wat scherper kunnen staan én hadden we geen overload aan introducties gehad. Soms krijg je iets teveel dat gevoel van de eerste schooldag. Niet iedereen mag evenveel meppen.

Niet elke acteerprestatie is van een enorm hoog niveau maar evenzeer zakt niemand door de grond. Op het einde wordt duidelijk dat een tweede film absoluut de bedoeling is en daar kunnen we enkel blij om zijn. Mortal Kombat is er eentje om te koesteren. Bloed, ingewanden en scherpe hoeden: het spat allemaal smakelijk van het scherm.

---