J.R.R. Tolkien blijft mijn absolute favoriete schrijver. De verfilming door Peter Jackson van de man zijn The Hobbit- and The Lord of the Rings-trilogieën blijft voor mij de beste cinema die ik ooit gezien heb. En denk er dan meteen ook de vele games en andere afgeleiden bij.
Deze nieuwe verhalen, een verzameling van drie middeleeuwse Engelse gedichten, door Tolkien vertaald voor de hedendaagse lezer en met romantiek, tragedie, liefde, sex en eer. Sir Gawain and the Green Knight en Pearl zijn twee gedichten van een onbekende auteur, geschreven rond 1400. Sir Gawain is een romance, een sprookje voor volwassenen, vol leven en kleur. Maar tegelijk is het ook een krachtig moreel verhaal dat religieuze en sociale waarden onderzoekt. Dat is toch wat mijn research opleverde, maar terug naar de film nu.
Afgaande op de trailer lijkt Lowery’s film, en dus niet Peter Jackson, een getrouwe, maar griezelige adaptatie te zijn van deze verhalen. Het oorspronkelijke verhaal volgt Sir Gawain (Dev Patel), het jongste lid van Koning Arthurs Ridders van de Ronde Tafel en zijn tegenslagen op een zoektocht om een deal na te komen dat hij sloot met een reusachtige boomachtige ridder (Ralph Ineson).
In de trailer zien we Gawain’s eerste ontmoeting met de Green Knight waarin het wezen hem een prachtige bijl aanbiedt. Maar er zit een addertje onder het gras: Sir Gawain zal de reus één keer met de bijl slaan om hem te houden, maar één jaar na die dag moet Gawain de Green Knight ontmoeten bij een kapel om één slag terug te krijgen.