“Outriders brengt een enorm leuke en intense looter-shooter met diepgaande RPG-elementen”

We wisten allemaal dat het er eens van moest komen. De aarde is eindelijk naar de kloten. Een half miljoen mensen, waaronder jijzelf, weten te ontsnappen en komen 83 jaar later aan op Enoch, het nieuwe paradijs. Zo lijkt het toch. Één lugubere ontdekking, slachtpartij en ongeplande cryosleep van 31 jaar later ontwaak je in een verscheurde wereld. Ééntje die verdomd interessant is om te ontdekken. Time for action, outrider!

Waarom Wel?

Enoch Altijd Ruzie

Outriders speelt zich af op Enoch, een planeet die veel vijandiger blijkt te zijn dan eerst gedacht. Wanneer je 31 jaar na je eerste stappen in de ongeremde wildernis opnieuw brutaal ontwaakt zit je met een burgeroorlog, een sekte, aliens, The Altered en The Anomaly. Om te beginnen, althans.

Er is veel misgegaan op drie decennia. De nieuwe opbouw van onze beschaving is volledig mislukt. Als laatste van de Outriders is het aan jou om te ontrafelen wat er juist gebeurd is en te vechten voor gerechtigheid en stabiliteit. Maar wie zijn nu eigenlijk de good guys? Hier kom je het best co-op achter met 2 buddies, al speelt deze titel solo ook gewoon heel lekker.

De opzet van de storyline is enorm veelbelovend en goed uitgewerkt. Na de tutorial van ongeveer een uur was ik meteen mee en had ik enorm veel zin om op ontdekking te gaan. Enoch zit vol met interessante gebieden die je één voor één zal bezoeken. Van verlaten steden tot actieve vulkanen op bevroren bergtoppen en dichte jungles. De environments zien er bovenal geweldig uit. Het gaat er verdomd snel en hectisch aan toe.

Rammstein In Space

Outriders is een third person looter-shooter RPG die heel wat ideeën leent van geslaagde titels. Het is Destiny meets The Division. Gears Of War met een portie Mass Effect en een scheutje Killzone. De shooter mechanics en combat zijn enorm intens en spelen verschrikkelijk vlug. Looting is diepgaand en customization heel gevarieerd. De skill tree biedt heel verscheidene speelstijlen en de klassen zijn allemaal een playthrough waard.

Na de tutorial dien je een eerste hartverscheurende keuze te maken. Met welke klasse begin je jouw avontuur? Word je de ultieme ground-stomping tank met de Devastator of ga je teleporten als Trickster? Wil je amusement met een portie gadgets als Technomancer of gaan we alles laten branden als Pyromancer? Als liefhebber van het betere vuurspektakel koos ik voor dat laatste, met als ultieme hoop een Rammstein-concert live op Enoch te brengen.

Elke klasse heeft een aparte set aan moves en skills die allemaal supervet zijn. Als Pyromancer vuurde ik al snel brandende kogels af en verstijfde ik vijanden tot hoopjes as. Dit zijn niet je enige abilities want ook élk stuk armor of wapen kan een aparte skill bevatten. Zo bracht mijn machinegeweer bliksemschichten mee en kon ik tijdelijk onzichtbaar worden dankzij mijn laarzen.

Looting Is Life

Je levelt je karakter natuurlijk constant en bij elke level up unlock je nieuwe zaken. Ook level je apart jouw World Tier. Hogere moeilijkheidsgraden bieden een genadeloze uitdaging maar ook vettere loot. Al meerdere gamesessies vielen wat langer uit omdat ik nog vlug naar dat volgende level wou raken.

Voor fans van de diepgaandere RPG en schaamteloze loothoeren biedt deze shooter héél wat. Je gaat constant op zoek naar nieuwe maskers, broeken en geweren. Je kan oude items zowel verkopen als ontmantelen om zo te kopen of te craften. Abilities kan je overzetten, aanpassen en upgraden. Het is wat zoeken maar eenmaal ik er mee weg was, was ik snel verslaafd.

Vloeiend Verslavend

De andere verslavende factor van dit spel is de gunplay. Je krijgt een hele brede waaier aan vijanden tegenover je gaande van alle soorten rebellen, tanks, aliens en ander ongein. De constante mini boss fights en grotere demonen geven je soms grijs haar maar altijd nog meer goesting om hen te vernietigen. De veranderende omgevingen houden alles fris. Wat is de gameplay hier verdomd vloeiend en vlot. Van bugs en glitches had ik nooit last.

De wereld begint als vrij lineair maar opent zich beetje bij beetje volledig. Na een tiental uren jongleer je tussen de verschillende regionen van de planeet, koop en verkoop je items bij merchants en speel je de ene side quest na de andere. Als er ooit een game dat typische “Ooh, wat zou daar te doen zijn?”-gevoel kon opwekken, is het deze wel.

Waarom Niet?

Gekend & Gebruikt

Outriders doet heel wat goed en voor fans van dit soort games zal het héél snel vertrouwd voelen. Sommige zaken zien er meer Destiny uit dan Destiny zelf. Beter goed geleend dan slecht vernieuwd, al verliest Outriders zo wat eigenheid. 90% van deze game bestaat uit heel vertrouwde zaken die je elders al even goed hebt gezien. Maar goed, innovatie is niet noodzakelijk voor kwaliteit.

Retrieve The Key… Again

Wél noodzakelijk voor kwaliteit bij RPG’s is een wat langere levensduur. Outriders belooft een campaign van minstens 30 uur en véél meer voor echte ontdekkers. Al hebben de meeste factoren in deze game genoeg variatie, mission structure behoort daar niet toe. Ik ben de tel kwijtgeraakt hoe vaak “retrieve the key” en “open the door” mijn objectives waren.

In se speelt elke missie grotendeels hetzelfde. Je gaat van punt A naar punt B en knalt alles onderweg aan gort. Je krijgt de ene shooting gallery na de andere voorgeschoteld. De setting verandert dan wel, de lay-out van een groot, open gebied met tientallen coverplaatsen niet.

Als je een side quest afrondt mag je één van drie mogelijke rewards opstrijken. Hierna krijg je de melding dat, indien je de andere twee ook wil, je de quest nog twee keer kan spelen. Hopelijk valt Outriders zo niet al te vaak richting grinden, want dit kan de interesse voor velen beperken.

Meelevend Arrogant 

Het verhaal van Outriders begint enorm sterk en wordt ondersteund door een heel uitgebreide lore. Er is enige afzwakking te merken na de eerste uren, vooral wanneer je de side quests in de mix brengt. De naamloze protagonist klinkt niet altijd even geïnteresseerd en wisselt op een vreemde manier af qua persoonlijkheid tussen een kluns, een arrogante eikel en een meelevende compagnon. Ook zijn er niet al te veel customization options qua uiterlijk in het begin.

Alle characters zien er helaas minder indrukwekkend uit dan de omgevingen waarin ze rondlopen. De character designs zijn matig tot redelijk. Vandaag mogen we zeker wat meer verwachten. Soms is het wauw, soms lauw. Met al te veel overtuiging vervullen ze hun rollen niet maar een sterke wereld en een goed verhaal redden hier de dag. Op wat minpunten na is Outriders een heel aangename, vertrouwde, leuke en vooral intense ervaring.

---